ή, όν :
      1 qui promet beaucoup, en mauv. part, PLUT. Æmil. 8 ;
      2 p. suite, présomptueux, ARSTT. Rhet. 2, 23, 12.

• Cp. -ώτερος, ARSTT. l. c.

Étym. ἐπαγγέλλω.

ή, όν, given to promising, ἐπεκλήθη Δώσων ὡς ἐ. Plu. Aem. 8; also [λόγος] πρὸς τοὺς πολλοὺς ἐ. Phld. Rh. 2.2. S., cf. Iamb. Myst. 3.30. Adv. -κῶς Ath.Mech. 15.9; Comp. -κώτερον, εἰπεῖν too professorially, Arist. Rh. 1398b30.
promised, οὐ δύνασθαι τελεῖν τὸ ἐ. ἀργύριον SIG 832.7 (Epist. Hadr.).

ή, όν, versprechend, der immer verspricht, aber Nichts hält, Plut. Aem. 8 ; ἐπαγγελτικώτερον εἰπών, mehr versprechend, d.i. kecker, Arist. rhet. 2.23