ος, ον, qui court rapidement, rapide, bref, en parl. du rythme, HLD. 4, 17 ; ou de la parole, LUC. D. deor. 7, 3.

Étym. ἐπιτρέχω.

ον, running easily, easily inclined, ἐπιτροχώτερον ῥέψαι Hp. Art. 14 ; περίπατοι ἐ. οἱ μέσοι walks which break into a run, Aret. CD 1.3; βλέφαρον οὐκ ἐ. not very mobile, Id. SD 1.7 ; metaph, tripping, μέλη Hld. 4.17 ; ῥυθμοί Aristid.Quint. 2.15 ; voluble, glib, στωμύλα καὶ ἐ. λαλεῖν Luc. DDeor. 7.3 ; ἐ. καὶ ἀσαφὲς φθέγγεσθαι Id. Nec. 7. Adv. -ως, φθέγγεσθαι Ael. NA 7.7.

= ἐπιτρόχαλος, eilig, schnell, geläufig, μέλος Hel. 4.17 ; bes. von der Aussprache, ἐπίτροχον καὶ ἀσαφὲς λαλεῖν Luc. Necyom. 7 ; D. D. 7.3 ; τεττιγῶδές τι πυκνὸν καὶ ἐπίτροχον συνάπτουσι id.
• Adv., κόραξ ἐπιτρόχως καὶ ταχέως φθεγγόμενος Ael. H.A. 7.7.