ος, ον :
      1 qui a commerce avec, gén. OD. 1, 177 ; p. suite, qui a un rapport avec, qui est cause de, gén. ESCHL. Ag. 397 ;
      2 qui se contourne, tortueux, sinueux, A.RH. 2, 979 ; DP. 75.

Étym. ἐπιστρέφω.

ον, having dealings with, conversant, ἐ. ἦν ἀνθρώπων Od. 1.177 ; read by Ar.Byz. for ἐπίσκοπος, 8.163 ; ἐ. τινος concerned with or in it, A. Ag. 397 (lyr.). = ἐπιστρεφής, curved, winding, A.R. 2.979 ; ὅρμος D.P. 75. Adv. -φως diligently, exactly, Ephipp. 3.10, Memn. 7.3.

1) umdrehend, in Bewegung setzend, τὸν ἐπίστροφον τῶνδε, den Anstifter, Aesch. Ag. 386, od. der damit verkehrt. Also
2) verkehrend, Umgang habend, ἀνθρώπων, mit den Menschen verkehrend, Od. 1.177, wo Schol. erkl. ἐπιστροφὴν καὶ ἐπιμέλειαν ἐποιεῖτο ἀνθρώπων od. οὗ λόγον ἅπαντες ἐποιοῦντο ; ἐπίστροφος ὁδαίων 8.163, der sich mit Waren abgibt, wo Wolf ἐπίσκοπος aufgenommen hat. Auch
3) wie ἐπιστρεφής, sich umwendend, gekrümmt, κέλευθος Ap.Rh. 2.979 ; ὅρμος Dion.Per. 75.
• Adv. ἐπιστρόφως, wie ἐπιστρεφῶς, sorgsam, Ephipp. bei Ath. IX.370d.