εως (ἡ) :
      1 recommandation, adjuration, IS. 78, 34 ; cf. PLUT. Dio. 11 ;
      2 accusation de faux témoignage, PLAT. Leg. 937 b ; DÉM. 1154, 22 ; 1161, 11.

Étym. ἐπισκήπτω.

εως, ἡ, injunction, τὰς Εὐθυκράτους ἐπισκήψεις Is. 9.36, cf. Ph. 1.362 (pl.), Plu. Dio 11.
as law-term, denunciation, the first step in a prosecution, esp. in a δίκη ψευδομαρτυριῶν, brought against the witness of a διαμαρτυρία, τῇ ἐ. τῶν ψευδομαρτυριῶν D. 47.51; Charondas πρῶτος ἐποίησε τὴν ἐ. Arist. Pol. 1274b7; τούτων τὰς ἐ. εἶναι theirs shall be the right of ἐ., D. 47.72.

ἡ,
1) vom act., das Auferlegen, der Auftrag, Plut. Dion. 11, im plur., u. a.Sp.
2) vom med., die Anklage, Plat. Legg. XI.937b ; bes. wegen falsches Zeugnisses, ψευδομαρτυριῶν Isae. 4.17 ; Dem. 47.51 ; ohne diesen Zusatz, 46.7 (vgl. Arist. Pol. 2.12); wegen Mordes, κελεύει ὁ νόμος τοὺς προσήκοντας ἐπεξιέναι, sc. φόνου, – κἂν οἰκέτης ᾖ, τούτων τὰς ἐπισκήψεις εἶναι 47.72.