ος, ον :
      1 pris sur le fait, SOPH. Ant. 406 ; avec un part. HDT. 3, 69, pris sur le fait de, etc. ;
      2 qu’on peut reprendre, répréhensible, blâmable, DÉM. 794, 3 (v. la sign. suiv.) ; PHIL. 2, 4 ;
      3 t. de méd. qui tombe du haut mal, épileptique, HPC. Aph. 1247 ; ARSTT. H.A. 9, 8, 3, avec jeu de mot sur la sign. préc. DÉM. 794, 3.

Étym. ἐπιλαμϐάνω.

Ion. ἐπίλαμπτος, ον, caught or detected in anything, ἐ. ᾑρέθη S. Ant. 406; c. part., ἐπίλαμπτος ἀφάσσουσα caught in the act of feeling, Hdt. 3.69.
culpable, censurable, πάθος Ph. 2.348; βίος Id. 2.4, al., cf. Porph. Chr. 23; of errors in metre, Heph. 4.6.
disabled, ἀνδράποδον Hyp. Ath. 15 (unless in signf. II); of a hen-partridge, Arist. HA 613b18.
suffering from epilepsy, Hp. Aph. 3.16; — D. 25.80 puns on the two senses, τοὺς ἐπιλήπτους φησὶν ἰᾶσθαι, αὐτὸς ὢν ἐ. πάσῃ πονηρίᾳ ; so ἐ. ὑπὸ πάθους Plu. 2.798f.

ergriffen, ertappt, πῶς ὁρᾶται κἀπίληπτος ᾑρέθη Soph. Ant. 402, wie ἐπίλαμπτος Her. 3.69 ; bes. von der fallenden Sucht, Epilepsie ergriffen, damit behaftet, epileptisch, τοὺς ἐπιλήπτους φησὶν ἰᾶσθαι Dem. 25.80, wo er in allgemeiner Bdtg hinzusetzt αὐτὸς ὢν ἐπίληπτος πάσῃ πονηρίᾳ ; Arist. u. Folgde, Medic.; ἐπιλήπτους ὑπὸ πάθους γενομένους Plut. reip. ger. praec. 2. – Bei Sp. tadelnswert, καὶ ἐπάρατος βίος Philo. – Vgl. noch ἐπιλήψιμος.

1. caught or detected in anything, (Sophocles Tragicus); with participle, ἐπίλαμπτος ἀφάσσουσα caught in the act of feeling, (Herdotus Historicus)
2. suffering , (Demosthenes Orator) (ML)