ων (τὰ) v. ἐπίηρος.

φέρειν, = ἦρα φέρειν or ἦρα ἐπιφέρειν, bring one acceptable gifts, render service, ἐπίηρα φέροντα S. OT 1094 (lyr.), cf. Rhian. 1.21; ἐπίηρα φέρεσθαι A.R. 4.375; δέχθαι AP 13.22 (Phaedim.); ἐπίηρα, as Adv., = χάριν, for the sake of, Antim. 87; ὃς κακὰ πόλλ’ ὑπέμεινε μιῆς ἐ. θυγατρός PHamb. 22.2 (iv AD).
sg. ἐπίηρος pleasant, grate ful, χθών Emp. 96.1; γέρας Simm. 6.3; Comp. ἐπιηρέστερος Epich. 186. Cf. ἦρα, ἐπιήρανος.

φέρειν τινί, oder ἐπιῆρα φέρειν τινί, oder ἐπὶ ἦρα φέρειν τινί, Il. 1.572, 578, Jemandem gefällig sein, χαρίζεσθαί τινι ; s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 111 Buttmann Lexik. 2. Aufl. Bd. 1 S. 149 ff ; Apoll. Lex. Hom. ed. Bekker p. 73.11 ; Scholl. Il. 1.572. – Soph. O.R. 1094 ; – = χαρίζομαι auch Rhian. 1 (Stob. fl. 4.34 E.); ἐπίηρα φέρεσθαι, Lohn davontragen, Ap.Rh. 4.375, wie ἐπίηρα δέχθαι, Phaedim. 1 (XIII.22). – Vgl. ἦρα und ἐπίηρος.