ἐπ·άλληλος, ος ou η, ον :
      1 qui vient l’un sur l’autre, l’un après l’autre, qui se succède sans interruption ; en parl. de rangées de soldats, POL. 2, 69, 9 ; 11, 11, 7 ; 12, 18, 5 ; de coups, ALCIPHR. 3, 6 ; de cris, HDN 2, 7, 6, etc. ;
      2 réciproque, mutuel, PHIL. 2, 175 ; ἐπ. χεροῖν, SOPH. Ant. 57, par les mains l’un de l’autre.

➳ Fém. ἐπαλλήλη, DC. 74, 10.

Étym. ἐπί, ἀλλήλων.

ον, also η, ον D.C. 74.10, al. : — one close after another, in close order, φάλαγξ, τάξεις, Plb. 2.69.9, 11.11.7; ἄρτοι κατὰ ἓξ ἐ. J. AJ 3.6.6; θυρίδας πέριξ ἐ. D.C. 74.10; γυμνασίαι, φθοραί, κτλ., Ph. 2.288, 175, al. ; continuous, βοή Hdn. 2.7.6; δαπάναι IG 7.2712.54 (Acraephia); ἐ. πληγαί given in quick succession, Alciphr. 3.6.
Gramm., τὸ ἐ. τῶν δύο εὐθειῶν succession, sequence of two nominatives, A.D. Synt. 179.13, al.
ἐπαλλήλοιν χεροῖν by one another΄s hands (Hermann for ἐπ’ ἀλλ-), S. Ant. 57. γόμφοι ἐ.
mortised into one another, Longin. 41.3. Adv. -λως again and again, δι’ ὅλου τοῦ ἔτους Dsc. 1.115.5; Rhet., ἐ. ῥῆμα ἐπιτιθέναι repeat (e.g. μικρὸν μικρόν), Alex. Fig. 2.2. ἐ. ἔχειν τὰ ἔμπροσθεν lean against one another, Ath. 10.456e.
in alternate succession, Ph. 1.397.

auch fem. ἐπαλλήλη, DS. 3.53 ; einer auf den andern, dicht auf einander, dicht gedrängt ; φάλαγξ Pol. 2.69.9 ; τάξεις 11.11.7 u. Sp.; χιὼν πυκνὴ καὶ ἐπ. Alciphr. 1.23 ; ἡδοναί Hdn. 1.13.15 u. öfter ; βοή, anhaltendes Geschrei, 2.7.6. – Bei Soph. Ant. 57 hat Hermann μόρον κοινὸν κατειργάσαντ' ἐπαλλήλοιν χεροῖν für ἐπ' ἀλλ. emend., wechselseitig morden.