ή, όν :
      1 propre à rechercher, à examiner : τινος, XÉN. Mem. 1, 1, 7, qqe ch. ; abs. LUC. Herm. 64 ;
      2 qui recherche ou examine, XÉN. Œc. 12, 19 ;
      3 dont on se sert pour une recherche, pour un examen, ARSTT. Top. 1, 2, 2 ;
      4 qui concerne un ἐξεταστής : τὸ ἐξεταστικόν (s.-e. ἀργύριον) DÉM. 167, 17, honoraires d’un ἐξεταστής.

Étym. ἐξετάζω.

ή, όν, capable of examining into, τῶν ἔργων X. Mem. 1.1.7; ἐ. καὶ κριτικός Luc. Herm. 64; ἐ. πρὸς ἀκρίβειαν exacting, Hierocl. in CA 7 p. 429M. ; abs., fitted for inquiry, of Dialectic, Arist. Top. 101b3 (in Po. 1455a34 ἐκστατικοί is prob. l.). Adv. -κῶς D. 17.13.
ἐ. (sc. ἀργύριον), τό, salary of an ἐξεταστής, Id. 13.4.

ή, όν, zum Prüfen, Untersuchen gehörig, geschickt ; τῶν ἔργων Xen. Mem. 1.1.7 ; Arist. poet. 17 ; εἶδος λόγων Anaxim. rhet. 1 ; καὶ κριτικὴ παρασκευή Luc. Hermot. 64. – Bei Dem. 13.4 ist τὸ ἐξεταστικόν der Richtersold für eine gerichtliche Untersuchung.
• Adv., παρέργως ἀλλ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζειν, genau, Dem. 17.13.