ἐξ·απαλλάττω (f. άξω, ao. ἐξαπήλλαξα ; pass. f. ἐξαπαλλαχθήσομαι, ao. ἐξαπηλλάχθην) délivrer, affranchir complètement de : τινά τινος, EUR. I.A. 1004, etc. qqn de qqe ch. ; au pass. être délivré de, échapper à, se soustraire à, gén. HDT. 5, 4 ; THC. 4, 28 ; à l’act. m. sign. intr. EUR. Hec. 1108.

ganz befreien ; τίς ἄλυπος ἄτης ἐξαπαλλαχθήσεται ; wer wird frei davon sein ? Soph. El. 990 ; ὑμᾶς ἐξαπαλλάξαι κακῶν Eur. I.A. 1004 ; intr., ταλαίνης ἐξαπαλλάξαι ζόης Hec. 1108, scheiden aus dem Leben ; ὅσων κακῶν ἐξαπαλλαχθείς Her. 5.4 ; οὐκ ἔχων ὅπως τῶν εἰρημένων ἐξαπαλλαγῇ, wie er davon loskommen solle, Thuc. 4.28.