ἐξ·αμελέω-ῶ [ᾰ] (pf. ἐξημέληκα) négliger complètement : τινος, HDT. 1, 97, qqe ch. ; au pass. ἐξαμελεῖσθαι, ARSTT. Nic. 10, 9, 14 ; PLUT. Cam. 18, être négligé ; impers. ἐξημέληται περὶ τῶν τοιούτων, ARSTT. Nic. 10, 9, 13, on n’a pris aucun soin de ces sortes de choses.

to be utterly careless of, τινός Hdt. 1.97; abs., show no care, be negligent, ἐπὶ τῶν γυναικῶν Arist. Pol. 1269b22; — Pass. impers., ἐξημέληται περὶ τῶν τοιούτων no care is taken…, Id. EN 1180a27; ἐξημέλητο τὰ τῶν θεῶν αὐτοῖς Plu. Cam. 18; ἐξαμελουμένων [τῶν παίδων] being uncared for, Arist. EN 1180a30; ἐξαμελούμενον ἅπαν χεῖρον γίγνεται Thphr. HP 3.2.2.

ganz vernachlässigen, τῶν ἑωυτοῦ Her. 1.97 ; Sp.; absol., Plut. Art. 22 ; pass., ἐξημέλητο τὰ τῶν θεῶν αὐτοῖς Cam. 18 ; aber Arist. Eth. 10.9 ἐν ταῖς πόλεσιν ἐξημέληται περὶ τῶν τοιούτων = man bekümmert sich nicht darum.