ἐξ·αγορεύω [ᾰ]
      1 faire connaître, OD. 11, 234 ; ORPH. Arg. 1122, 1355 ; PLUT. M. 54 a, 168 d ;
      2 particul. révéler : ἀπόρρητα, LUC. Pisc. 33, des secrets ; abs. révéler un secret, HDT. 2, 170 ; t. eccl. confesser : τὰς ἁμαρτίας, SPT. Lev. 5, 5 ; 16, 21 ; Num. 5, 7 ; Neh. 1, 6 ; Bar. 1, 14, ses péchés.

➳ Impf. 3 sg. poét. ἐξαγόρευεν, OD. l. c.

fut. ἐξαγορεύσω Epic.Alex.Adesp. 2.55; aor. supplied by ἐξειπεῖν, fut. and pf. (exc. in late authors) by ἐξερῶ, ἐξείρηκα : — tell out, make known, declare, ἑκάστη ὃν γόνον ἐξαγόρευεν Od. 11.234; betray a secret or mystery, Hdt. 2.170; τι πρός τινα Id. 9.89; ἐ. ἀπόρρητα Luc. Pisc. 33; confess, τὰς ἁμαρτίας LXX Le. 5.5, Plu. 2.168d; abs., Rhetor. in Cat.Cod.Astr. 8(4).148; — Pass., ἐξαγορεύεσθαι τὸ πάθος Sch. Ptol. Tetr. 142.

aussagen, verkündigen, Od. 11.234 ; ausplaudern, verraten, πρός τινά τι, Her. 9.89 u. Sp.; ἀπόρρητα Luc. Piscat. 33.

to tell out, make known, declare , (Odyssey by Homer): to betray a secret or mystery, (Herdotus Historicus) (ML)