ἐξ·αΐσσω, att. ἐξᾴττω (f. ἐξαΐξω, ao. ἐξήϊξα) s’élancer de, ἐκ et le gén. AR. Ran. 567, Pl. 733 ; τὸ ἐξᾷττον, PLUT. M. 83 f, violence (en paroles ou en actes).

contr. ἐξᾴσσω, Att. ἐξᾴττω, rush forth, start out, ἐκ δὲ τὼ ἀΐξαντε πυλάων Il. 12.145; ἐξῃξάτην οὖν δύο δράκοντ’ ἐκ τοῦ νεώ Ar. Pl. 733; ὁ δ’ ᾤχετ’ ἐξᾴξας γε Id. Ra. 567; ἐ. ἐν τοῖς ὕπνοις start, Arist. Pr. 957a32; ἐξᾳττούσης [τῆς ψυχῆς] καὶ φερομένης πρός τι Phld. Mus. p. 12 K., cf. Max.Tyr. 37.5; τὸ ἐξᾷττον αὐτῶν the violence of these passions, Plu. 2.83e; — Pass., ἐκ δέ μοι ἔγχος ἠΐχθη παλάμηφιν Il. 3.368.

att. ἐξᾴττω, heraus-, hervoreilen, -stürzen ; Hom. in tmesi, ἐκ δέ μοι ἔγχος ἠΐχθη Il. 3.368 ; ἐξῃξάτην οὖν δύο δράκοντ' ἐκ τοῦ νεώ Ar. Plut. 733, vgl. Ran. 567 ; Plut. Brut. 15 u. sonst einzeln bei Sp.; τὸ ἐξᾷττον, das Auffahrende, die Heftigkeit, Plut. prof. virt. sent. p. 263.