'ος, ον [ᾰ] qu’il faut repousser ou fuir comme impur, maudit, criminel, ESCHN. 69, 34 ; DÉM. 798, 6 ; PLUT. Popl. 4 ; DH. 6, 89 ; ἃ δ' ἐξάγιστα μηδὲ κινεῖται λόγῳ, SOPH. O.C. 1526, secret fatal auquel il ne faut pas toucher par la parole.

Étym. ἐξαγίζω.

'

ον, (< ἐξαγίζω) devoted to evil, accursed, abominable, usu. of persons, D. 25.93, D.H. 6.89, Ph. 1.265, etc. ; of things, λιμήν Aeschin. 3.113; βουλεύματα Jul. Or. 2.99b. in S. OC 1526 ἃ δ’ ἐξάγιστα μηδὲ κινεῖται λόγῳ what things are matters of religion; cf. Hsch.

verwünscht, verflucht ; von Personen, Dem. 25.93 ; von Sachen, λιμήν Aesch. 3.113 ; χρήματα Plut. Popl. 4 ; ἃ ἐξάγιστα μηδὲ κινεῖται λόγῳ, was geheim zu halten, zu erzählen sündhaft ist, Soph. O.C. 1523 ; nach Hesych. πάντα τὸ ἱερὰ καὶ ἀφωσιωμένα, ἃ οὐχ οἷόν τε ἐκκομίζεσθαι.