[ῠ] adv., en s’enveloppant ou en se roulant dans qqe ch. de manière à mouler les formes du corps, IL. 24, 163 ; A.RH. 1, 264 ; 2, 861 ; Q. SM. 5, 530.

Étym. ἐν, τύπος.

Adv., once in Hom., Il. 24.163 ἐντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος (of Priam in his grief) lying wrapt up in his mantle so closely as to show the contour of his limbs (< τύπος), cf. Sch. ad loc., Hsch. ; ἐ. ἐν λεχέεσσι καλυψάμενος A.R. 1.264, cf. 2.861, Q.S. 5.530, Epic. in Arch.Pap. 7 p. 3.

adv., Homer einmal, Il. 24.163 ὁ δ' ἐν μέσσοισι γεραιὸς ἐντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος, nach Aristarch = so eingehüllt, daß man durch das Gewand die Form des Leibes sah, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι ἐν ἴσῳ τῷ ἐντυπαδίῳ, ὥστε διὰ τοῦ ἱματίου τὸν τοῦ σώματος τύπον φαίνεσθαι ; Apoll.Rh. 1.264, 2.861, Qu.Sm. 5.530. Vgl. Apoll. Lex.Hom. p. 69.24, Ioann. Alexandrin. p. 38.12, Hesych. u. d. a. Lexicogr.