ἐν·σκίμπτω, épq. ἐνι·σκίμπτω (ao. ἐνέσκιμψα) :
      1 appuyer sur : τί τινι, IL. 17, 437, etc. une chose sur une autre ;
      2 p. suite, lancer dans ou sur : μόρον, PD. P. 3, 58, lancer la mort, en parl. de la foudre ; βέλος τινί, A.RH. 3, 153, lancer un trait sur qqn ; fig. A.RH. 3, 765.

➳ Ao. pass. 3 sg. poét. ἐνισκίμφθη, IL. 16, 612 ; 17, 437, 528.

poet. ἐνισκίμπτω, Ep. and Lyr. form of ἐνσκήπτω, lean upon, οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα, of horses hanging their heads in grief for their master΄s loss, Il. 17.437; fix, plant in, βέλος ἐνισκ. τινί A.R. 3.153; ἐ. βολῇσι smite with its beams, of dawn, Id. 4.113; — Pass., stick in, δόρυ οὔδει ἐνεσκίμφθη Il. 16.612.
hurl upon one, κεραυνὸς ἐνέσκιμψε μόρον Pi. P. 3.58 (v.l. ἐνέσκηψε)· ὁππότ’ ἀνίας… πραπίδεσσιν ἐνισκίμψωσιν Ἔρωτες A.R. 3.765; of a snake, ἐνισκ. ἰόν Nic. Th. 140; βλοσυρὸν δάκος ib. 336.

ep. ἐνισκίμπτω, fest daran heften, οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα, die Kopfe starr gegen die Erde kehrend, Il. 17.437 ; aber αἴθων δὲ κεραυνὸς ἐνέσκιμψε μόρον = ἐνέσκηψε, Pind. P. 3.58, wie Ap.Rh. 3.153 εἴ κεν ἐνισκίμψῃς κούρῃ βέλος, wenn du sie getroffen ; übertr., ὁππότ' ἀνίας πραπίδεσσιν ἐνισκίμψωσιν Ἔρωτες 3.765. – Pass., δόρυ οὔδει ἔνεσκίμφθη, blieb im Boden stecken, Il. 16.612, 17.528.