GRC

ἐνοσίχθων

download
JSON

Bailly

ἐνοσί·χθων, ονος (ὁ) :
      1
qui ébranle la terre, ép. de Poséidon, IL. 7, 445, etc. ; OD. 1, 74 ; HÉS. O. 665 ; subst. ὁ ἐν. le dieu qui ébranle la terre (Poséidon) IL. 11, 751 ; 20, 13 ; OD. 3, 6 ; 7, 35 ; 9, 525 ; etc. ;
      2 avec le neutre ἄροτρον, EUPH. fr. 140, la charrue qui ébranle la terre.

Étym. *ἐνέθω, χθών ; cf. ἐννοσίγαιος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

Pape

ονος, Erderschütterer, Beiname des Poseidon, wie ἐννοσίγαιος, Hom. oft, u. folgende Dichter. – Auch Adj., ἄροτρον Euphorion bei B.A. 864.11 ; Eust. θάλασσα.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
memory