ἐν·οικοδομέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἐνῳκοδόμησα, pf. ἐνῳκοδόμηκα) :
      1 bâtir dans, dat. THC. 3, 51 ; ἐν avec le dat. THC. 8, 84 ;
      2 bâtir par devant, fermer par une construction, acc. DS. 3, 37 ; au pass. THC. 6, 51 ;

Moy. construire pour soi, acc. THC. 3, 85, LUC. V.H. 1, 33.

build in a place, [τῇ νήσῳ] πύργον Th. 3.51; [ἐν τῇ Λακωνικῇ] τείχισμα Id. 8.4; θύρετρον BCH 6.24 (Delos, ii BC); — Pass., ἐν τῇ Μιλήτῳ φρούριον Th. 8.84; — Med., ἐ. τεῖχος build oneself a fort there, Id. 3.85.
build up, block up, τὰς θύρας τῶν οἰκιῶν PPetr. 2 p. 28; θυρίδα Arr. An. 6.29.10; εἴσοδον D.S. 11.45; πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην Th. 6.51 (or perh.
built into the wall), cf. Polyaen. 1.40.4; φάραγξ μημένη D.S. 3.37.

1) darin, darauf bauen ; αὐτῇ πύργον Thuc. 3.51 ; 8.84 τὸ ἐν μιλήτῳ ἐνῳκοδομημένον φρούριον ; Sp., wie Pol. 3.22.13 Plut. Timol. 22. – Auch med., τεῖχος, sich verschanzen, Thuc. 3.85 ; στιβάδας, sich Lager bereiten, Luc. V.Hist. 1.33.
2) verbauen, versperren, εἴσοδον, φάραγγα, DS. 11.21, 45.