ἐν·οικέω-ῶ :
      1 habiter dans, dat. EUR. H.f. 1282 ; ἐν avec le dat. XÉN. An. 5, 6, 25 ; fig. ἐν τοῖς φυσικοῖς, ARSTT. Gen. et corr. 1, 2, 10, vivre dans l’étude de la nature ;
      2 p. ext. habiter, en gén., acc. HDT. 1, 4 ; 2, 178 ; SOPH. O.C. 1533, une ville ; οἱ ἐνοικοῦντες, HDT. 2, 66 ; THC. 1, 18, etc. les habitants.

➳ ἐνοικέω trisyll. par syniz. THCR. Idyl. 9, 15.

dwell in, c. dat. loci, Θήβαις E. HF 1282, etc. ; χώρα καλὴ ὥστε ἐ. X. An. 5.6.25; κατὰ στέγην E. Alc. 1051; ἐνταῦθα Ar. Nu. 95; abs., οὔ τι γὰρ κεκτήμεθ’… αὐτό (sc. τὸ σῶμα), πλὴν ἐνοικῆσαι βίον… we possess it not, save to dwell in during life, E. Supp. 535, cf. Leg. Gort. 4.34, IG 12(5).568, 1100 (Ceos, V BC); [Θυρέαν] ἔδοσαν ἐνοικεῖν dwell in, Th. 4.56, cf. Hdt. 2.178.
to be present at, συνελεύσει PMasp. 3.10 (vi AD). metaph, dwell upon, ΄be at home in΄, ἐν τοῖς φυσικοῖς Arist. GC 316a6; τοῖς συγγράμμασιν Clearch. 45. c. acc., inhabit, Th. 1.18, S. OC 1533, etc. ; abs., οἱ ἐνοικοῦντες the inhabitants, Hdt. 2.66, cf. 1.4, Th. 1.91, Arist. Pol. 1330b8.

1) darin wohnen ; Θήβαις, in Theben, Eur. Herc.Fur. 1282 ; τᾷδε νυμφιδίῳ στέγᾳ Andr. 858 ; ἐν πόλει Plat. Legg. IX.872a, vgl. X.896d ; übertr., ἐν τοῖς φυσικοῖς, sich fleißig damit beschäftigen, Arist. gener. an. 1.2 ; vgl. Ath. X.457e.
2) mit dem acc., bewohnen ; πόλιν Soph. O.C. 1530 ; πότερα κατ' ἀνδρῶν ἐνοικήσει στέγην Eur. Alc. 1054 ; Her. 2.178 ; Thuc. 1.18 u. A.; Thuc. u. Plat. oft absolut οἱ ἐνοικοῦντες, wie Her. τὰ ἐνοικοῦντα ἔθνη, 1.4.

ἐν-οικέω, -ῶ
[in LXX chiefly (29/36) for יָשַׁב ;]
to dwell in; metaph., before ἐν, with dative of person(s): ὁ θεός, 2Co.6:16; τ. πνεῦμα, Rom.8:11, 2Ti.1:14; ὁ λόγος, Col.3:16; πίστις, 2Ti.1:5; ἁμαρτία, Rom.7:17.†
(AS)