ἐννέ·ωρος, ος, ον :
   I âgé de neuf ans, OD. 11, 311 ; d’où en gén. :
      1 vieux, IL. 18, 351 ;
      2 qui a pris tout son développement, qui a toute sa taille, fort, robuste, OD. 10, 19 ;
   II qui dure neuf ans : ἐ. βασίλευε, OD. 19, 179, il régna pendant neuf ans.

➳ [εω] monosyll. par syniz.

Étym. ἐννέα, ὥρα.

(cf. ὧρος), Ep. Adj. in the ninth season; hence, Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς… ὀαριστής perh.
at nine years old or after nine years, Od. 19.179, cf. Apollon.Soph. Lex. ; Pl. Min. 319b couples ἐ. ὀαριστής taking counsel with Zeus every ninth year. nine years old, of the Aloidae, Od. 11.311; βοῦς 10.19 (unless, = πενταέτηρος, ὧρος meaning a season, i.e. half-year, cf. Arist. HA 575b6); σίαλοι Od. 10.390; ἄλειφαρ Il. 18.351. (Perh. = of full age, ἐννέα being taken as a round number, cf. Sch. Il. l.c.) (< ὥρα) nine hours long, νύκτες Herod. 8.5.

neunjährig ; ἐνν. βασίλευε, er herrschte neun Jahre lang, Od. 19.179 ; βοῦς 10.19 ; ἀλείφατος Il. 18.351 ; σιάλοισι Od. 11.311, wo einige alte Ausleger, ὥρα als Jahreszeit auffassend (χρόνος Lycophr. 571), neun Vierteljahre, also zwei und ein viertel Jahr alt erklärten, oder es gar für einjährig nahmen.