ή, όν :
      1 propre à agir, ARSTT. Phys. 3, 3, 1, etc. ;
      2 actif, efficace, POL. 12, 28, 6 ;
      3 t. de gramm. qui marque l’action, actif (verbe) p. opp. à παθητικός, DH. Thuc. 7 ; DYSC. Conj. 481.

Étym. ἐνεργέω.

ή, όν, able to act upon, acting upon, τοῦ κινητοῦ Arist. Ph. 202a17.
productive, τινός Gp. 12.35.1.
active, Arist. EE 1220b3; αὐτοπάθεια Plb. 12.28.6. Adv. -κῶς actively, S.E. M. 7.223, 293. Gramm., ἐ. ῥῆμα an active verb, D.H. Amm. 2.7; of Nouns, A.D. Adv. 161.18; ἐκφορά, διάθεσις, Id. Synt. 150.19, 210.19. Adv. -κῶς ib. 276.20, Phryn. PS p. 9 B.
efficacious, stimulating, Gp. 2.33.4 (Sup.).

ή, όν, wirksam, kräftig, Sp.; ἡ ἐνεργητικὴ ἡ περὶ τὰς πολεμικὰς καὶ πολιτικὰς πράξεις, = ἐνέργεια, Pol. 12.28.6 ; ῥήματα, verba activa, Dion.Hal. u. Gramm.; auch ἐνεργητικῶς, active.