ἐν·εργής, ής, ές, agissant, actif, efficace, POL. 2, 65, 12 ; 11, 23, 2 ; DS. 1, 88 ; 17, 44 ; NT. 1Cor. 6, 9 ; πρός τι, ARSTT. Top. 1, 12, pour qqe ch. ; en parl. du sol, productif, PLUT. Sol. 31.

• Cp. -έστερος, ARSTT. Top. 1, 12 ; PLUT. Sol. 31 ; DIOSC. 1, 11 et 82. • Sup. -έστατος, DS. 1, 88 ; DIOSC. 1, 18.

Étym. ἐν, ἔργον.

ές, later form of ἐνεργός, active, effective, μηχανὰς ἐνεργεῖς ποιοῦντες D.S. 17.44, etc. ; of medicines, strong, POxy. 1088.56 (i AD), Dsc. 5.88, etc. ; Comp. -έστερος more effective, πρός τινα Arist. Top. 105a19; Sup. -έστατος, πρός τι D.S. 1.88, cf. Dsc. 1.19, A.D. Synt. 291.9.

ές, wirkend, tatkräftig ; ζῷον πρὸς τὴν συνουσίαν ἐνεργέστατον DS. 1.88 ; χώρα ἐνεργεστέρα, fruchtbarer, Plut. Sol. 31. Bei Pol. oft mit ἐνεργός verwechselt.