ἐν·αίσιμος, ος, ον [σῐ]
      1 qui annonce l’avenir, en parl. de signes ou d’oiseaux, OD. 2, 159, 182 ;
      2 particul. de bon augure, IL. 2, 353 ; A.RH. 1, 438 ; d’où favorable, opportun ; adv., ἐναίσιμον, IL. 6, 519, à propos ;
      3 p. ext. convenable, juste, honnête, en parl. de pers. OD. 10, 383 ; 17, 363 ; en parl. de choses (sentiments, vie, etc.) IL. 24, 40, etc. ; ESCHL. Ag. 775 ; OPP. H. 1, 683 ; d’où en gén. convenable, approprié, IL. 24, 425.

Étym. ἐν, αἶσα.

ον, (< αἶσα) Ep. Adj. (rare in Trag.) ominous, fateful, οὐδ’ ἦλθον ἐναίσιμον (as Adv.) Il. 6.519; ὄρνιθας γνῶναι καὶ ἐναίσιμα μυθήσασθαι Od. 2.159; οὐδέ τε πάντες ἐναίσιμοι [ὄρνιθες] ib. 182; esp. in good sense, seasonable, of omens, ἐ. σήματα φαίνων Il. 2.353; generally, favourable, boding good, λιγνὺν ἐναίσιμον ἀΐσσουσαν A.R. 1.438. of persons, their thoughts, etc., righteous, ἀνὴρ ὃς ἐ. εἴη Od. 10.383; οἵ τινές εἰσιν ἐ. οἵ τ’ ἀθέμιστοι 17.363; ᾧ οὔτ’ ἂρ φρένες εἰσὶν ἐ. (of Achilles) Il. 24.40, cf. Od. 18.220; ἐμοὶ νόος ἐστὶν ἐ. 5.190; so τοῦτό γ’ ἐναίσιμον οὐκ ἐνόησεν 2.123, 7.299; ἐ. τίει [βίον] A. Ag. 775 (lyr.); γῆρας γὰρ ἐ. ἄνδρατίθησιν makes him honoured, Oppian. H. 1.683. of things, fit, proper, ἐ. δῶρα διδοῦναι ἀθανάτοις Il. 24.425, cf. h.Cer. 369. Adv. -μως fitly, becomingly, αἰνεῖν A. Ag. 916; μή νυν ὑπέρβαλλ΄, ἀλλ’ ἐ. φέρε E. Alc. 1077.

Schicksal verkündend, vorbedeutend ; ὄρνιθες Od. 2.181 ; σήματα, vom Blitz, Il. 2.355 ; vom Seher, ἐναίσιμα μυθήσασθαι, das Schicksal eröffnende Worte, Od. 2.159 ; ὄρνιθος ὄσσα Ap.Rh. 1.1087 ; adverbialisch, ἐναίσιμον ἦλθον Il. 6.519, zur rechten Zeit ; vgl. Ap.Rh. 1.438, dem Schicksale entsprechend, schicklich. Von Menschen, billig, gerecht, Od. 10.383 ; Ggstz ἀθέμιστος, 17.363 ; νόος, φρένες, 5.190, Il. 24.40 ; ἐναίσιμον οὐκ ἐνόησε Od. 7.299 ; ἐναίσιμα ἐργάζεσθαι 17.321 ; βίος Aesch. Ag. 751 ; ἐναίσιμα δῶρα, gebührende, Il. 24.425 ; γῆρας ἐναίσιμον ἄνδρα τίθησιν, ehrwürdig, Opp. H. 1.683.
• Adv., ἐναισίμως αἰνεῖν, geziemend, Aesch. Ag. 890 ; φέρειν Eur. Alc. 1077.