ἐμ·πλέω (f. -πλεύσομαι, etc.) :
      1 naviguer dans ou sur, dat. HDT. 7, 184 ; οἱ ἐμπλέοντες, THC. 3, 77 ; XÉN. Œc. 8, 8, les hommes d’équipage ;
      2 flotter dans, ARÉT. Caus. m. diut. 1, 12 ; 2, 1.

Étym. ἐν, πλ.

sail in, [πλοίοις] Hdt. 7.184; abs., οἱ ἐμπλέοντες Th. 3.77, X. Oec. 8.8. in Ion. form ἐμπλεκπλώω, float in or upon, Nic. Al. 426, Oppian. H. 1.260 (ἐνιπ-), Aret. SD 1.9, 2.1; part. ἐμπλέων loose, πῶρος Heliod. ap. Orib. 45.6.8. Pass., of the sea, πελάγη ναυσὶν ἐμπλεόμενα Ph. 1.28, cf. 2.514.

(πλέω), darin schiffen, fahren ; πλοίοις Her. 7.184 ; οἱ ἐμπλέοντες, die Leute auf dem Schiffe, Thuc. 3.77 u. Sp. Bei Aret. von Speisen, ein Aufstoßen verursachen.