ἐλ·λάμπω :
      1 briller sur, éclairer, ARCHIL. 55 ;
      2 briller ou réfléchir dans, dat. PLUT. M. 40 d ;

Moy. se distinguer, s’illustrer : τινι, HDT. 1, 80, en qqe ch.

Étym. ἐν, λ.

shine, Σείριος… ὀξὺς ἐ. Archil. 61; c. dat., shine upon, irradiate, τῇ ψυχῇ Ph. 1.273; πᾶσιν Procl. Inst. 23; εἰς ψυχήν Hierocl. in CA 10 p. 433M. ; εἰς τὴν οἰκείαν ἕδραν Jul. Or. 4.134b; shine or be reflected in, ἐν τοῖς ὄμμασι τῶν πλησίον Plu. 2.4od; c. dat., Iamb. Myst. 2.3, al. trans., illuminate, ἐλλάμπουσα ἀεὶ ἐλλάμπεται Plot. 2.9.2, cf. Procl. in Ti. 2.285 D., al. ; ὅταν [ἡ ψυχὴ] οἷον ἐλλάμψῃ πρὸς ἑαυτήν Plot. 6.4.16; — metaph in Med., distinguish oneself, gain glory in or with, [τῷ ἱππικῷ] ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι Hdt. 1.80; τῇσι νηυσί Id. 8.74.
cause to shine upon, καλλονὴν ἑκάστῳ Them. Or. 4.52b; cause to shine, ἡ τῶν θεῶν παρουσία τὸ φῶς ἐ. Iamb. Myst. 2.6.

darin, darauf leuchten, scheinen, vom Sirius, Archil. frg. 32 ; Plut. de audit. 5. – Med., sich in Etwas auszeichnen, hervortun, Her. 1.80, 8.74.