ά, όν :
      1 huileux, PLAT. Tim. 60 a ; ἐλ. δρόσος, ANTH. 5, 4, suc (litt. rosée) de l’olive, huile ;
      2 plein d’huile (vase), HPC. 240, 12.

Étym. ἐλαία.

ά, όν, of or for oil, κεράμια Hp. Mul. 2.114; γόμος OGI 629.48 (Palmyra, ii AD); of oils, εἶδος Pl. Ti. 60a; ἐ. δρόσος, i.e. oil, AP 5.3 (Phld.); κόλον ἐ. PSI 5.535.46 (iii BC); ἐ. ἐν πεδίῳ oil-producing, IG 14.933.
oily, λιβάς ib. 12(2).129.6 (Mytil.), cf. Gal. 6.547. of bees, honied, dub. in Pi. Fr. 123.8.

ölig, von Oel ; εἶδος Plat. Tim. 60a ; δρόσος, d.i. Oel, Philodem. 17 (V.4), wie στάγες Ap.Rh. 4.626 ; κεράμια, ἀγγεῖα, Hippocr., Poll. – Im Ep.adesp. 194 (APP 323) heißt der Ort um eine Quelle χῶρος ἐλαιηρῇ τερπόμενος λιβάδι, was man von klarem Wasser erkl., wie Böckh Pind. frg. 88 ἐλαιηρᾶν μελισσᾶν für ἐλεηράν schreibt, die von Honig triefende.