'ἐκ·σεύω (seul. pass.) s’élancer, IL. 8, 58, etc. ; avec le gén. πυλῶν, IL. 7, 1, s’élancer hors des portes ; fig. βλεφάρων ἐξέσσυτο ὕπνος, OD. 12, 366, le sommeil s’enfuit de ses paupières ; avec un adv. de lieu : νομόνδ' ἐξέσσυτο μῆλα, OD. 9, 438, les troupeaux bondirent vers le pâturage.

➳ Ao. 3 sg. ἐξεσύθη, IL. 5, 293 ; pf. 3 sg. ἐξέσσυται, DÉMOCR. (STOB. 82, 25) ; pl.q.pf. poét. 3 sg. ἐξέσσυτο, ll. cc. etc.

'

(σεύω), heraustreiben, im pass., heraus-, wegeilen, -stürzen ; ἐκ δ' ἔσσυτο λαός Il. 8.58 ; πυλῶν ἐξέσσυτο φαίδιμος Ἕκτωρ 7.1 ; Od. 9.438 ; von Sachen, φάρυγος δ' ἐξέσσυτο οἶνος 9.373 ; αἰχμὴ ἐξεσύθη, die Spitze fuhr heraus, Il. 5.293 ; sp.D.; übertr., βλεφάρων ἐξέσσυτο νήδυμος ὕπνος, der Schlaf schwand von den Augenlidern, Od. 12.366.