ής, ές :
      1 remarquable, supérieur, distingué : ἐν πολλοῖσι, IL. 2, 483, entre beaucoup ; ἐκπρεπής τινι, ESCHL. Pers. 184 ; ou τι, ESCHL. Pers. 442 ; EUR. Alc. 333, remarquable entre tous par qqe ch. ; en parl. d’animaux, ARSTT. Physiogn. 5, 12 ;
      2 en mauv. part, inconvenant, monstrueux, THC. 3, 55.

• Cp. -έστερος, THC. l. c. ; ARSTT. l. c. Sup. -έστατος, ESCHL. Pers. 184 ; EUR. Alc. 333.

Étym. ἐκπρέπω.

ές, distinguished out of all, pre-eminent, remarkable, ἐν πολλοῖσι Il. 2.483 ; μία ἐ. [νίκα] Pi. P. 7.12 ; μεγέθει ἐκπρεπεστάτα A. Pers. 184 ; εὐγένειαν ἐκπρεπεῖς ib. 442 ; εἶδος ἐκπρεπεστάτη E. Alc. 333 ; ῥόδα… τιθήνημ’ ἔαρος ἐκπρεπέστατον Chaerem. 13 ; ἐ. φύσιν Nausicr. 2.6 ; κότταβος… ἐκπρεπὲς ἔργον Critias 2.1 ; ἐ. [ἰδέα] Pl. Phdr. 238a ; ἐκπρεπέστερα ζῷα Arist. Phgn. 810a8. Adv. -πῶς splendidly, κεκόσμηται Plb. 5.59.8 ; poet. -έως IG 3.121 ; Comp. -έστερον more conspicuously, D.C. 44.40. of things, = ἔξω τοῦ πρέποντος, extraordinary, οὐδὲν ἐκπρεπέστερον παθεῖν Th. 3.55. Adv. -πῶς without reasonable grounds, Id. 1.38 ; Sup. ἐκπρεπέστατα τιμωρῆσαι X. Smp. 8.31.

ές, aus andern hervorstechend, ausgezeichnet ; ἐν πολλοῖσιν Il. 2.483 ; Ὀλυμπιὰς νίκα Pind. P. 7.14 ; ψυχήν τ' ἄριστοι κεὐγένειαν ἐκπρεπεῖς Aesch. Pers. 434 ; μεγέθει τῶν νῦν ἐκπρεπεστάτη πολύ 180 ; εἶδος ἐκπρεπεστάτη, an Gestalt, Eur. Alc. 334 u. öfter ; in Prosa, Plat. Phaedr. 238a u. Sp., wie Pol. 2.69.1. Auch tadelnd, über das Schickliche hinaus, übermäßig, παθεῖν Thuc. 3.55, wie ἐκπρεπῶς, 1.38.