ἐκ·πετάννυμι [ῡ] déployer (une voile, EUR. I.T. 1134 ; des ailes, ANTH. 5, 179, 10) ; tendre (un filet), ORACL. (HDT. 1, 62), etc.

➳ Act. fut. ἐκπετάσω, EUR. l. c. ; ao. ἐξεπέτασα, LUC. Tim. 54 ; poét. 3 sg. ἐξεπέτασσε, BION 1, 88 ; pass. ao. part. ἐκπετασθείς, EUR. Cycl. 497 ; pf. ἐκπέπταμαι, HPC. V. med. p. 17, 42, etc. ; Off. 744 c ; ou ἐκπεπέτασμαι, ORACL. (HDT. 1, 62).

fut. -πετάσω, spread out, of a sail, E. IT 1135 (lyr.); πώγωνα Luc. Tim. 54; χεῖρας LXX Is. 65.2; of wings, AP 5.178.10 (Mel.); τὰ ὦτα ἐξεπετάννυτο ὥσπερ σκιάδειον Ar. Eq. 1348; of a net, τὸ δὲ δίκτυον ἐκπεπέτασται Orac. ap. Hdt. 1.62; στέφος ἐξεπέτασσε scattered it to the winds, Bion 1.88. metaph, ἐπὶ κῶμον ἐκπετασθείς wholly given up to the revel, E. Cyc. 497 (lyr.); pf. part. Pass. ἐκπεπταμένος wide open, κοῖλα καὶ ἐ. Hp. VM 22; of gaping wounds, Id. Off. 11; ἐ. τοῖς βλεφάροις Ael. NA 2.12.

(πετάννυμι), ausbreiten, Pol. 1.44.3 u. A., Segel ausspannen, wie ἐκπετάσουσι πόδα ναός Eur. I.T. 1134 ; δίκτυον orac. bei Her. 1.62 ; πτέρυγας, zum Fliegen ausspannen, Mel. 52 (V.179); τὰ ὦτα ἐξεπετάννυτο Ar. Eq. 1347 ; ἐκπετάσας πώγωνα Luc. Tim. 54 ; στέφος ἐξεπέτασσε Bion. 1.88, auseinanderreißen u. hinwerfen ; ἐπὶ κῶμον ἐκπετασθείς Eur. Cycl. 497 ; vgl. ἐκπεπταμένως.

gaping (MT)