ἐγ·κροτέω-ῶ :
      1 frapper bruyamment contre, choquer avec bruit, d’où au pass. πυγμαὶ ἐγκροτούμεναι, EUR. I.T. 1368, poings assénés bruyamment (sur un adversaire) ; ἐς ἓν μέλος ἐγκροτέοισαι ποσσί, THCR. Idyl. 18, 7, frappant le sol en cadence de leurs pieds ;
      2 p. suite, enfoncer ou fixer en frappant, d’où au pass. être assujetti avec des clous, PHILSTR. 71.

Étym. ἐν, κρ.

strike on the ground, ἐς ἓν μέλος ἐγκροτέοισαι ποσσίν beating time with the feet to one tune, Theoc. 18.7; — Med., πυγμαὶ δ’ ἦσαν ἐγκροτούμεναι the fists were dashing one against the other, E. IT 1368. Pass., to be fastened by nails, τοίχῳ Philostr. VA 2.20.

darein-, anschlagen, θύραις, an die Tür klopfen, Leon.Tar. 1 (aber V.206 οὐ κοτέουσα); ἐγκροτούμεναι πυγμαί, auf einander losschlagende Fäuste, Eur. I.T. 1334 ; εἰς ἓν μέλος ἐγκροτέουσαι ποσσίν, nach einer Weise den Takt mit den Füßen stampfend, schlagend, Theocr. 18.7.