ἐγ·γηράσκω :
      1 vieillir dans, dat. HPC. Aph. 1246 ; POL. 6, 7, 4 ; 12, 15, 7 ; DS. 11, 23 ;
      2 abs. vieillir, s’émousser, THC. 6, 18 ; PLUT. Nic. 14.

➳ Impf. ἐνεγήρασκον, POL. 6, 7, 4. Fut. inf. ἐγγηράσεσθαι, THC. l. c. Ao. inf. ἐγγηράσαι, DS. PLUT. ll. cc. ; part. -άσας, POL. 12, 15, 7 ; PLUT. Tim. 15, etc.

Étym. ἐν, γ.

Lib. Or. 61.9 (ἐγγηράω Anon. in EN 237.2), fut. -άσομαι [α] (v. infr.): — grow old with or in, μεγέθει σώματος Hp. Aph. 2.54; ταῖς βασιλείαις Plb. 6.7.4, cf. D.S. 11.23, Plu. Tim. 15. abs., grow old in one, decay, τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι Th. 6.18; πρὶν ἐγγηρᾶσαι τὴν ἀκμὴν τῆς ἐλπίδος Plu. Nic. 14.

(γηράσκω), in, bei Etwas alt werden ; τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι Thuc. 6.18 ; bes. Sp.; πρὶν ἐγγηρᾶσαι αὐτῷ τὴν ἀκμὴν τῆς ἐλπίδος Plut. Nic. 14 ; τοῖς τυραννείοις ἐγγηράσας Timol. 15, wie τῇ δυναστείᾳ Pol. 12.15.7 ; ἐγγηρᾶναι erwähnt Poll. 2.14.