ή, όν, d’Atlas, Atlantique : τέρμονες Ἀ. EUR. Hipp. 3, 1053, les colonnes d’Hercule ; τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγος, PLAT. Tim. 24 e ; ἡ Ἀτλαντικὴ θάλασσα, ARSTT. Mund. 3, 2 ; PLUT. Tim. 20, etc. la mer Atlantique ; subst. τὸ Ἀ. E. BYZ. v° Ἡράκλεια, m. sign.

Étym. Ἄτλας.

ή, όν, of Atlas, τέρμονες Ἀ. the pillars of Hercules, E. Hipp. 3, 1053; τὸ Ἀ. πέλαγος Pl. Ti. 24e, Arist. Pr. 946a29; ἡ Ἀ. θάλασσα Id. Mu. 392b22; — also Ἀτλάντειος, α, ον, Critias 18.5 D. ; — fem. Ἀτλαντίς, ίδος, as Patron., Hes. Th. 938; title of work by Hellanicus (also Ἀτλαντιάς, Harp. s.v. Ὁμηρίδαι); θάλασσα ἡ Ἀ. καλουμένη Hdt. 1.202; ἡ Ἀ. νῆσος, a fabulous island in the far West, Pl. Ti. 25a, Str. 2.3.6.