α, ον, d’Argos, Argien, càd. habitant d’Argos ou de l’Argolide, ATT. ; Ἀργεῖος οὐκ Ἀργεῖος, EUR. Or. 904, Argien qui n’est pas un Argien, Argien de faux aloi ; p. ext. οἱ Ἀργεῖοι, IL. 2, 352, etc. les Argiens, pour les Grecs ; Ἀργεῖοι Δαναοί, OD. 8, 578, les Grecs en gén. (sel. d’autres, les Grecs habitant Argos) ;
Subst. ἡ Ἀργεία :
      1 femme d’Argos, Argienne, STR. etc. ; ion. -είη, IL. 2, 161, etc. ; HÉS. Th. 12 ; HDT. 6, 25, etc. ;
      2 (s.-e. χώρα) l’Argolide, THC. 6, 7 ; XÉN. Hell. 4, 7, 4, etc. ou l’Amphilokhie, THC.

➳ Dat. pl. épq. ion. et poét. -οισι ou -οισιν, OD. 15, 240 ; Q. SM. 6, 77, etc. ; acc. pl. dor. τὼς Ἀργείως, THC. 5, 77 (doc.). Crase poét. τὠργείου, p. τοῦ Ἀργείου, PD. I. 2, 15.

Étym. Ἄργος.

ου (ὁ) Argeios, h. XÉN. Hell. 7, 4, 15, etc.

s. LGPN

α, ον, of or from Argos, Argive; Ἀργεῖοι in Hom., like Ἀχαιοί, for the Greeks in general; — ἡ Ἀργεία (sc. γῆ) Argolis, Th. 2.27, al. ; ἀργεῖαι, αἱ, women΄s shoes, Hsch. ; ἀργεῖος (sc. βόλος), ὁ, name of a throw at dice, Id.