[ᾰ] ou [ᾱ] v. ἕτερος fin.

Dor. etc. for ἕτερος, IG 9(1).694.17 (Corc.); Aeol. ἄτερος Alc. 41, al., etc. ; τὸ ἅτερον, Megarian in Ar. Ach. 813. ἅτερος [α], Att. contr. for ὁ ἅτερος, Com.Adesp. 14.23 D., Pl. Lg. 695b, etc. ; also neut. θάτερον, gen. θατέρου, dat. θατέρῳ, θατέρᾳ, or with mark of crasis, θἀτέρου, etc. ; but contr. forms when the Art. ends with a conson., are incorrect, as θάτερον τὸν τόπον Str. 2.1.20, cf. Luc. DMort. 26.1, Hist. Conscr. 22; also nom. θάτερος Polem. Cyn. 4; ὁ θάτερος Men. 846; τὰ θάτερα Arist. Mu. 397a2; ἅτερον for τὸν ἕτερον Luc. Pseudol. 29.
(sṃ-τερος; v. ἕτερος.)

1) dor. für ἕτερος, vgl. Ar. Ach. 779.
2) att. für ὁ ἕτερος, wie im gen. θατέρου, was richtiger mit der Koronis θἀτέρου geschrieben wird.