ης (ἡ) efflorescence ou végétation à la surface d’un corps, part. :
   I balle de blé, d’avoine, etc. IL. 5, 499, 501 ; ES. 363 de Furia ;
   II en parl. de liquides, de vapeurs, écume de la mer, IL. 4, 426, etc. ; OD. 5, 403, etc. ; du vin, EUR. Or. 115 ; p. anal. ἄ. οὐρανία, SOPH. O.C. 681, rosée céleste (sur l’herbe) ; δακρύων ἄ. SOPH. Tr. 849, flot de larmes ; ἄ. πυρός, ESCHL. fr. 364, fumée qui se dégage du feu ;
   III en parl. de métaux, poussière d’un métal, PLUT. M. 659 c ; adv., κἂν ἄχνην, AR. Vesp. 92, même une parcelle, un rien.

Dor. ἄχνα, ἡ, anything that comes off the surface; of liquids, foam, froth, in Hom. of the sea, Od. 12.238, al. ; ἁλὸς ἄ. 5.403, cf. Tim. Pers. 95, A.R. 2.570; θοὴν ἀπερεύγεται ἄχνην, of a river, D.P. 693; Medic., exudation, Hp. Int. 1; οἰνωπὸς ἄ.
froth of wine, E. Or. 115; ἄχνα οὐρανία dew of heaven, S. OC 681 (lyr.); δακρύων ἄχνα dewy tears, Id. Tr. 848 (lyr.); also ἄχνη πυρός, i.e. smoke, A. Fr. 336. of solids, chaff, in pl., ὡς δ’ ἄνεμος ἄχνας φορέει Il. 5.499; καρπόν τε καὶ ἄχνας ib. 501; down on the quince, μῆλον λεπτῇ πεποκωμένον ἄ. AP 6.102 (Phil.); ἄχνη ἡ ἀφ’ ἡμιτυβίου fluff, shreds, used for lint, Hp. Art. 37; ὀθονίου Id. Mochl. 2; ἄ. Λυδῆς κερκίδος, of finespun fabrics, S. Fr. 45; ἄ. χαλκίτιδος metallic dust, Plu. 2.659c, cf. Orph. L. 455; ἄχναι wall-decorations, dub. in Aret. CA 1.1 (stramina Cael.Aur.). ἄχνην in acc., as Adv., morsel, the least bit, ἢν δ’ οὖν καταμύσῃ κἂν ἄχνην Ar. V. 92. πυρὸς ἄ., = χαμελαία, Dsc. 4.171; = θυμελαία, ib. 172. ἄχναν· τὴν οἴκησιν, Hsch.