(τὸ) [ᾰ] (seul. nom. et acc. sg. dans Hom.) richesse, biens, abondance, IL. 23, 299 ; OD. 14, 99 ; joint à πλοῦτος, IL. 1, 171.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *h₂b^hen-, riche ; v. ἄφενος² et ἄφνος, ἀφνειός, ἀφνεός.

ου (ὁ) [ᾰ] c. ἄφενος, HÉS. O. 24 ; CALL. Jov. 96 ; ANTH. 9, 234 (gén. épq. ἀφένοιο).

εος, τό, revenue, riches, wealth, abundance, ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν Il. 1.171, cf. 23.299, Thgn. 30; μύρμηκος CratesTheb 10.7; of the wealth of the gods, Hes. Th. 112; masc. acc. ἄφενον v.l. in Id. Op. 24; gen. οιο Call. Jov. 96, AP 9.234 (Crin.); cf. ἄφνος.

(Ableitung unsicher, vgl. Buttmann Lexil. 1.46), τό, reichlicher Vorrat, Reichtum ; Hom. dreimal, Il. 1.171 ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν, ἄφενος u. πλοῦτος steht auf Homer. Art παραλλήλως, beides bedeutet dasselbe, vgl. Apoll. Lex.Hom. p. 48.30 ἄφενος πλοῦτος – ἀπὸ τούτου καὶ ἀφνειος ὁ πλούσιος ; Il. 23.299 μέγα γάρ οἱ ἔδωκει Ζεὺς ἄφενος ; Od. 14.99 οὐδὲ ξυνεείκοσι φωτῶν ἔστ' ἄφενος τοσσοῦτον· ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω. δώδεκ' ἐν ἠπείρῳ ἀγέλαι· τόσα πώεα οἰῶν, τόσσα συῶν συβόσια, τόσ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν βόσκουσι ξεῖνοί τε καὶ αὐτοῦ βώτορες ἄνδρες. ἔνθα δέ τ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν ἕνδεκα παντα ἐσχατιῇ βόσκοντ, ἐπὶ δ' ἀνέρες ἐσθλοὶ ὀρονται. – αὐτὰρ ἐγὼ σῦς τάσδε φυλάσσω τε ῥύομαί τε ; – vom Reichtume der Götter, Hes. Th. 112. – Bei Hes. O. 24 ist es masc., wie Call. Iov. 96 ; Crinag. ep. 33 (IX.234).