ἄ·τρωτος, ος, ον :
      1 non blessé, PD. N. 11, 10 ; SOPH. O.C. 906, etc. ὑπό τινος, ESCHL. Ch. 532 ; PLUT. M. 952 f ; ou τινι, NONN. D. 2, 452 ; DS. 4, 11 ; ou τινος, PHILSTR. V. Ap. 1, 11, par qqe ch. ;
      2 invulnérable, PD. I. 3, 18 ; EUR. Ph. 594 ; ARSTT. Rhet. 2, 22, 12 ; fig. ἄ. χρήμασιν, PLAT. Conv. 219 e, incorruptible ;
      3 qui garantit de toute blessure (armure) ANTH. CLÉM.

Étym. ἀ, τιτρώσκω.

ον, unwounded, κραδία Pi. N. 11.10; ἄ. οὖθαρ ὑπὸ στύγους A. Ch. 532; ἄτρωτον οὐ μεθῆκ’ ἄν S. OC 906, cf. Eub. 107.4 (hex.), etc.
invulnerable, παῖδες θεῶν Pi. I. 3.18, cf. Acus. 22 J., E. Ph. 594, Arist. Rh. 1396b18; σιδήρῳ D.S. 4.11, Nonn. D. 2.452; metaph, ἄ. χρήμασιν Pl. Smp. 219e; κακίας Philostr. VA 1.11; πρὸς σώματος ὥραν Lib. Or. 59.122. Adv. -τως, ἔχειν Ph. 1.384 (s.v.l.). of capital, intact, PLond. 2.483.81 (vii AD).

unverwundet, unverwundbar, καρδία Pind. N. 11.10 ; παῖδες θεῶν I. 3.18 ; οὖθαρ Aesch. Ch. 525 ; vgl. Soph. O.C. 910 ; sp.D.; οὐδ' ἄτρωτα παρῆλθον Strat. 7 (XII.8); auch in Prosa, πολὺ μᾶλλον χρήμασιν ἢ σιδήρῳ Plat. Symp. 219c ; Dion.Hal.