ἄν·υδρος, ος, ον :
      1 sans eau, sec, HDT. 2, 7, etc. ; HPC. Aër. 280 ; τὸ ἄνυδρον, autre n. de la plante στρύχνον μανικόν, DIOSC. 4, 74 ;
      2 qui n’a pas reçu l’eau lustrale, EUR. Tr. 1085.

Étym. ἀν-, ὕδωρ ; cf. ἄϋδρος.

ον, (< ὕδωρ) waterless, of arid countries, Hes. Fr. 24, Hdt. 4.185; γῆ Hp. Aër. 1; δάπεδα Trag. ap. Phot. p. 151 R. ; esp.
without spring-water, Hdt. 2.7 codd., cf. 149, 3.5; ἡ ἄνυδρος (sc. γῆ) Id. 3.4 and 9, Arist. Fr. 103, LXX Is. 44.3; of seasons, Hp. Aph. 3, 14; θέρος Id. Aër. 10; in E. Tr. 1085 (lyr.), of a corpse, deprived of funeral lustrations; unwatered, σμύρνα Id. Ion 89 (anap.).
ἄνυδρον, τό, = στρύχνον μανικόν, Dsc. 4.73.

(ὕδωρ, vgl. ἄϋδρος), wasserlos, wasserarm, trocken, Her. öfter ἡ ἄνυδρος, die Wüste, 3.4 ; σμύρνη Eur. Ion. 89. Von Toten, ἄθαπτος, ἄνυδρος Eur. Troad. 1084, entweder ungewaschen oder besser ohne Libation, worauf sich Hesych. Gl. ἀνύδρονος, ἄταφος, οὐ λελουμένος, οὐδὲ τῶν νομιζομένων τυχών bezieht.

ἄνυδρος, -ον
(< ἀ- neg., ὕδωρ) [in LXX for צִיָּה, יְשִׁימוֹן (γῆ ἄ), etc. ;]
waterless: τόποι, Mat.12:43, Luk.11:24; πηγαί, 2Pe.2:17; νεφέλαι, Ju 12 (MM, VGT, see word).†
(AS)

Place, proper name

• ”Waterless”, the S range of Hymettos, per Theophrastus. (TOPOS text)