'ας (ἡ) :
      1 déraison, sottise, folie, SOPH. Ant. 603, etc. ; EUR. Hipp. 397, etc. ; THC. 3, 42, etc. ; XÉN. Cyr. 1, 5, 13 ; PLAT. Tim. 86 b ; ὑπ' ἀνοίας, ESCHL. Pr. 1079 ; PLAT. Leg. 908 e, par un manque de raison ; ἀνοίᾳ πολλῇ χρῆσθαι, ANT. 122, 31, être un grand fou ; πολλὴ ἄνοιά (ἐστι) avec l’inf. THC. 2, 61, c’est une grande folie de, etc. ; εἰς τοῦτο ἀνοίας ἐληλυθέναι, ISOCR. 165 c ; εἰς τοῦτ' ἀνοίας ἥκειν, ISOCR. 304 d, etc. en être venu à ce point de déraison ;
      2 ignorance, SPT. Ps. 21, 2.

➳ Anc. att. ἀνοία, ESCHL. Sept. 402 ; SOPH. fr. 517 ; EUR. Andr. 520. Ion. ἀνοίη, THGN. 453 ; HDT. 6, 69.

Étym. ἄνοος.

'

Ep. ἀνοίη Thgn. 453, ἡ : — the character of an ἄνοος, want of understanding, folly, ἀνοίη in folly, Hdt. 6.69; ὑπ’ ἀνοίας A. Pr. 1079, Philem. 143; νεότητι καὶ ἀνοία Pl. Lg. 716a; ἄ. λόγου S. Ant. 603; τὴν ἄ. εὖ φέρειν E. Hipp. 398; πολλῆ ἀνοια χρῆσθαι to be a great fool, Antipho 3.3.2; πολλὴ ἄ. [ἐστι] πολεμῆσαι Th. 2.61; ἄνοιαν ὀφλισκάνειν to be thought a fool, D. 1.26; δύο ἀνοίας γένη, τὸ μὲν μανίαν, τὸ δ’ ἀμαθίαν Pl. Ti. 86b; but opp. μανία, Id. R. 382c, 382e, etc. ; pl., follies, Isoc. 8.7. [In Trag. sts. paroxyt. ἀνοία (cf. ἀγνοία), cf. A. Th. 402, S. Fr. 583.5, E. Andr. 519.]

ἡ, Gedankenlosigkeit, Unverstand, Torheit, Aesch. Prom. 1081 ; Soph. λόγου Ant. 599 u. öfter (ἀνοίη Her. 6.69 ; altatt. ἀνοία Soph.). Oft in Prosa, entgegengesetzt νοῦς Plat. Phaedr. 270a ; ἄνοιαν ὀφλισκάνω Dem. 1.26.

ἀνοια, -ας, ἡ
(< ἄ-νοος, without understanding), [in LXX: Pro.14:8, 2215 (אִוֶּלֶת), Wis.15:18, al. ;]
folly, foolishness: 2Ti.3:9; expressed in violent rage (cf. Plat., Tim., 86B): Luk.6:11.†
(AS)