ἄν·ισος, ος, ον [ᾰῐ]
      1 inégal, HPC. Fract. 776 ; PLAT. Tim. 36 d, etc. ; ἄν. πολιτεία, ESCHN. 1, 24, gouvernement oligarchique ; τὸ ἄν. ARSTT. Nic. 5, 1, 8, l’inégalité ;
      2 p. suite, inique, partial, ARSTT. Nic. 5, 2 ; ARR. Epict. 1, 11, 24, etc.

• Cp. -ώτερος, XÉN. Cyr. 2, 2, 10.

Étym. ἀν-, ἴσος.

ον (η, ον Aesar. ap. Stob. 1.49.27), unequal, uneven, Hp. Fract. 37, Pl. Ti. 36d, etc. ; τὸ ἄ.
inequality, Arist. EN 1129b1, etc. ; ἄ. πολιτεία, of an oligarchy, Aeschin. 1.30; so of persons, οἱ ἄ. Arist. Pol. 1280a13; ἄ. κατά τι ib. 23; but also, not content with equality or justice, unjust, Id. EN 1129a33, 1129b10; unfair, χεῖρες AP 9.263 (Antiphil.). Adv.
unequally, Hp. Art. 61; unfairly, ἀ. σχεῖν πρός τινας D. 24.168; ἀ. νενεμῆσθαι τὰς ἀρχάς Arist. Pol. 1282b24.

(fem. ἀνίση ?), ungleich, oft bei Plat. und sonst, πολιτεία, steht der Demokratie gegenüber, Aesch. 1.5, wo nicht jeder Bürger gleichberechtigt ist ; unbillig, Xen. Cyr. 2.2.17 ; unrecht, χεῖρες Antiphil. 18 (IX.263). So
• adv., ἀνίσως καὶ πλεονεκτικῶς ἔχειν πρός τινα Dem. 24.168.