ιδος ou εως (ἡ) :
      1 reflux de la mer (p. opp. à ῥαχία, ion. ῥηχίη) HDT. 2, 11, etc. ; ARSTT. Mund. 4, 32 ; POL. 10, 14, 2 (vulg. ἀναπώτεως) etc. ;
      2 reflux des humeurs de la surface du corps à l’intérieur, résorption, HPC. 47, 1.

➳ Gén. ion. -ιος, HDT. ; gén. réc. -εως, POL. 1, 39, etc. ; dat. pl. -εσι, ARR. Ind. 21 ; -ισι, HDN 3, 14, 11 ; acc. sg. non contracte ἀνάπωτιν, PD. O. 9, 56 dout. (corr. ἄμπωτιν).

Étym. ἀναπίνω.

ἡ, gen. εως, Ion. ιος, for ἀνάπωτις (< ἀναπίνομαι), v. infr. : — being sucked back, i.e. of sea, ebb, opp., πλημμυρίς or ῥαχία (Ion. ῥηχίη), Hdt. 2.11, 7.198, 8.129, Arist. Mete. 366a19, Placit. 3.17, Agatharch. 32, etc. ; in pl., ebb and flow, tides, Arist. Mu. 396a26, Peripl. M.Rubr. 45, App. Hisp. 1, Hdn. 3.14.6. — The full form ἀνάπωτις only Pi. O. 9.52, Scymn. 110, and later Prose, Plb. 10.14.2 (s.v.l.), Arr. Ind. 22.8; gen. -πώτιδος, Agatharch. 101.
retiring of a stream, Call. Del. 130. metaph, τῆς ἀδολεσχίας ὥσπερ ἄμπωτιν λαβούσης Plu. 2.502d.
return of humours inward from surface of body, ἄ. τῶν χυμῶν Hp. Hum. 1, cf. Erot. Fr. 8; of blood in the lungs, Gal. UP 6.10.

ιδος, (ion. ιος) ἀμπώτεως Polyb. 1.39, 20.5.7 ; ἀμπώτεσι, dat. plur., Arr. Ind. 21), Her. 7.188, 8.129 u. Folg.