ἄ·μουσος, ος, ον :
   I étranger aux muses, càd. aux lettres, aux arts, d’où :
      1 grossier, sans goût, EUR. Ion 526 ; PLAT. Rsp. 411 d ; joint à ἀφιλόσοφος, PLAT. Soph. 259 e, à ἀγράμματος, PLAT. Tim. 23 b ; en parl. de choses (plaisir, faute, etc.) PLAT. Phædr. 240 b, Leg. 863 c ;
      2 sans art, non façonné, inexpérimenté, AR. Vesp. 1074 ; PLUT. M. 405 f ;
      3 en parl. de choses, dissonant, discordant, EUR. Alc. 760, Ph. 807 ;
   II particul. qui ne connaît pas la musique, XÉN. Œc. 12, 18 ; PLAT. Soph. 253 b, etc.

• Cp. -ότερος, PLAT. Rsp. 546 d ; PLUT. M. 670 a. • Sup. -ότατος, EUR. Ph. 807 ; PLUT. M. 150 f.

Étym. ἀ, μοῦσα.

ον, without song, of fishes, Emp. 74; but usu.
without the Muses, i.e.
without taste or refinement, rude, E. Ion 526, Ar. V. 1074; ἄ. καὶ ἀφιλόσοφος Pl. Sph. 259e; ἄ. ἡδονή, ἁμαρτήματα, gross pleasure, faults, Pl. Phdr. 240b, Lg. 863c; ἄ. ἐστι, c. inf., it is incongruous, Ar. Th. 159; τῶν Λειβηθρίων ἀμουσότερος, prov. for lowest degree of mental cultivation, Zen. 1.79; Sup., γλῶττα ἀμουσοτάτη Agath. 2.28. Adv. -ως Pl. Hp. Ma. 292c. of persons, unmusical, Id. Sph. 253b, al. of sounds, unmusical, discordant, ἄμουσ’ ὑλακτεῖν E. Alc. 760; ἀμουσόταται ᾠδαί Ph. 807, etc. Adv. -ως Jul. Or. 8.247d.

von Musik nichts verstehend, dem μουσικός entgegengesetzt, Plat. Soph. 253b, u. öfter, wie Xen. Oec. 12.18 ; übh. ohne feinere musische Bildung, einfältig u. geschmacklos, ποιητής Ar. Th. 159 ; καὶ ἀφιλόσοφος Plat. Soph. 259e ; καὶ ἀγράμματος Tim. 23b (wie καὶ ἀπαίδευτος Aesch. 1.166); καὶ ἀσχήμων φύσις Rep. VI.486d ; ἡδονή Phaedr. 2400 ; μεγάλα καὶ ἄμουσα ἁμαρτήματα Lys. 863c ; ungebildet, Ar. Vesp. 1074 ; ἀμουσόταται ᾠδαί, Eur. Phoen. 814, unmusischer, grauser Gesang, vom Rätsel der Sphinx (Schol. κακ ὀμουσον τὸ αἴνιγμα), wie Orph. H. 64 δῆρις ἄμουσος, des Ares ; öfter Plut.; sprüchw. ἀμουσότερος Λειβηθρίων, Zenob. 1.79, von höchster Rohheit.
• Adv., geschmacklos, Plat. Hipp. mai. 292c.