ἄ·μορφος, ος, ον :
      1 sans forme, de forme confuse, informe, PLAT. Tim. 51 a ; ἄ. τινος, PLAT. Tim. 50 d, qui ne prend pas la forme de qqe ch., qui ne participe pas à la forme de qqe ch. ;
      2 difforme, laid : γυνὴ ἄ. HDT. 1, 196, femme laide ; en parl. de choses (vieillesse, THGN. 1021 ; vêtement, EUR. Hec. 240, Hel. 554, etc.) ; p. ext., au mor., déshonorant, honteux, PLAT. Leg. 752 a, 855 c.

• Cp. -ότερος, XÉN. Conv. 8, 17 ; LUC. Conv. 18, Pr. 3. • Sup. -ότατος, PLUT. Mar. 2 ; irrég. -έστατος (c. de *ἀμορφής) HDT. l. c.

Étym. ἀ, μορφή.

ον, misshapen, unsightly, γυνή Hdt. 1.196; γῆρας Thgn. 1021; στολήν γ’ ἄμορφον ἀμφὶ σὼμ’ ἔχεις E. Hel. 554; metaph, μῦθος Pl. Lg. 752a; Sup. ἀμορφέστατος (as if from ἀμορφής) Hdt. l.c. ; regul. Comp. -ότερος X. Smp. 8.17; Sup. -ότατος Plu. Mar. 2, etc. Adv. -φως uglily, Luc. Am. 41.
without form, shapeless, Pl. Ti. 51a; c. gen., ἄ. ἐκείνων ἁπασῶν τῶν ἰδεῶν without partaking of their form, ib. 50d; ἡ ὕλη τὸ ἄ. ἔχει πρὶν λαβεῖν τὴν μορφήν Arist. Ph. 191a10. metaph, degrading, Pl. Lg. 855c.

ohne Gestalt, formlos, Plat. Tim. 50d, 51a ; gew. mißgestaltet, verunziert, δυσχλαινίᾳ ἀμ. Eur. Hec. 240 ; τὸ σῶμα οὐκ ἄμορφος εἶ, nicht häßlich, Bacch. 453 ; στολή Hel. 561 ; Plat. Legg. VI.752a ; mit αἰσχρός vrbdn Xen. Cyn. 3.3 ; oft Luc., dem καλός entgegengesetzt. Dann übertr., schimpflich, Plat. Legg. IX.855e ; turpe, bei Cic. Att. VII.8. Die regelmäßigen Kompar. und Superlat., Luc. Prom. 3 ; Xen. Symp. 8.17 ; ἀμορφέστατος Her. 1.196.