ατος (τὸ) [ᾰλ] ce qui sert à oindre :
      1 huile, IL. 23, 170 ; OD. 3, 408 ; HDT. 2, 87, 94 ;
      2 toute matière graisseuse, graisse ; particul. poix ou résine pour boucher un vase, THCR. Idyl. 7, 147.

Étym. ἀλείφω.

ατος, τό, (< ἀλείφω) unguent, anointing-oil, oil, fat, used in funeral sacrifices, Il. 23.170, Od. 3.408, etc. ; ἄλειφαρ ἀπὸ κέδρου, ἀπὸ σιλλικυπρίων, oil of cedar, etc., Hdt. 2.87, 94; ἄ. ῥόδινον Hp. Mul. 1.74.
pitch or resin, to seal wine-jars, Theoc. 7.147. — Cf. ἄλειφα.

ατος, τό (acc. nur Theocr. a.a.O. u. Hes. l.d.), Salböl, Hom. sechsmal, ἀλείφατι Od. 24.45, 67, 73 ; ἀλείφατος ἀμφιφορῆας Il. 23.170, ἀλείφατος ἐννεώροιο 18.351 ; Od. 3.408 λίθοι ξεστοί, λευκοί, ἀποστίλβοντες ἀλείφατος, Scholl. λείπει τὸ ὡς · ἔστι γὰρ ὡς ἐλαίου ; der gen. bestimmt den Begriff ἀποστίλβειν genauer, ἀποστίλβειν ἀλείφατος, Oelglanz haben ; – τοῦ ἀπὸ κέδρου γινομένου ἀλείφατος Her. 2.87 ; 2.94 ; – Fett, Hes. Th. 553 u. Sp.; – Theocr. 7.147, Pech zum Verkleben der Weinkrüge.