ἄ·κυρος, ος, ον [ῡ]
      1 sans autorité, sans valeur ; ψήφισμα ἄ. AND. 2, 11, décret sans autorité ; ἄ. δίκη, PLAT. Leg. 954 e, jugement qui n’a pas force de loi ; ἄκυρον ποιεῖν τι, PLAT. Prot. 356 d, ou καταστῆσαι, IS. 37, 26, ou τινα, XÉN. Hell. 5, 3, 24, enlever toute autorité à qqe ch. (loi, décret, etc.) ou à qqn ; p. suite, sans importance, secondaire : τὰ ἄ. GAL. 8, 450, les parties du corps peu importantes, les organes secondaires ;
      2 sans droit ou sans pouvoir sur : ἄ. τινος, PLAT. Theæt. 169 e, sans autorité sur qqe ch. ; avec l’inf. qui n’a pas le pouvoir de, PLAT. Leg. 929 e ;
      3 t. de gr. impropre, CIC. Fam. 16, 17, 1.

• Cp. -ότερος, PLAT. Theæt. 178 d ; ARSTT. G.A. 4, 9.

Étym. ἀ, κῦρος.

ον, without authority, opp. κύριος, hence, of laws, sentences, etc., invalid, unratified, obsolete, ψήφισμα And. 1.8; δίκη Pl. Lg. 954e; συνθῆκαι Lys. 18.15; ἄκυρον ποιεῖν, καταστῆσαι set aside, Pl. Prt. 356d, Is. 1.21, etc. ; νόμοις ἀ. χρωμένη not enforcing the laws, Th. 3.37. Adv. -ως Simp. in Ph. 168.10. of persons, having no right or power, ἄ. ποιεῖν τινά X. HG 5.3.24; καθιστάναι Lys. 9.19; τινός over a thing, Pl. Tht. 169e; ἄ. πάντων… γενήσεσθε D. 19.2 ; c. inf., Pl. Lg. 929e. of things, ἀκυροτέρα κρίσις less trust-worthy decision, Pl. Tht. 178d; ἄ. ἀμφορεύς voting urn into which neutral votes were thrown, Sch. Ar. Eq. 1150, Poll. 8.123; τὰ ἀκυρότερα less important parts of nature, Arist. GA 778a1; of bodily members, unimportant, ἄ. μόριον Gal. 16.540, cf. 18(1).33 (Comp.); impotent, Arist. GA 772b28. of words and phrases, used in improper sense, Cic. Fam. 16.17.1 (Comp.), Phlp. in Ph. 717.12. Adv. -ρως Str. 12.3.23, Phld. Rh. 1.161 S., Hermog. Meth. 3, cf. Dam. Pr. 7, 306.

[ῡ],
1) ungültig, ohne Rechtskraft, ἄκυρον ποιεῖν, ungültig machen, Plat. Prot. 356d ; bes. von Beschlüssen, Gesetzen und richterlichen Entscheidungen, oft bei Rednern, ψήφισμα Andoc. 1.8 ; Dem. 23.93 ; συνθήκην ἄκυρον ποιεῖν Lys. 18.15 ; συγγραφήν Dem. 56.15 ; τὸ ἀξίωμα Xen. An. 5.9.28 ; νόμος, dem κύριος entgegengesetzt, Aesch. 3.38 ; Plat. Legg. IV.715d ; κρίσις ἀκυροτέρα, die Entscheidung hat weniger Gewicht, Theaet. 178d ; δίκη ἄκυρος καὶ ἀτελής Legg. XII.954e ; neben ἀβέβαιος Plut. Sol. 27.
2) Von Menschen ; τινός, kein Recht auf etwas habend, ohne Gewalt über etwas, ἄκυρος ἔστω τῶν ἑαυτοῦ, er soll nicht frei über sein Eigenttzum verfügen dürfen, Plat. Theaet. 169e ; Legg. XI.929e ; ἄκυροι πάντων γενήσεσθε Dem. 19.2 ; τὰ δικαστήρια ἄκυρα ποιεῖν τῶν προστιμημάτων, den Gerichten die Macht nehmen, Zusatz-Strafen zu verhängen, 24.2 ; auch absol., ἄκυρόν τινα ποιεῖν, Einem keine Vollmacht geben, Xen. Hell. 5.3.24 ; τοὺς βέλτιον βουλευσαμένους ἀκύρους καθιστάναι, ihnen keinen Einfluß gestatten, Lys. 9.19 ; mit dem inf., ἄκυρος καὶ ἀτελὴς σῶσαι, ohne Macht zu retten, Andoc. 4.9. Beide Bedtgn haben auch Plut. u. Sp.
3) Von Wörtern : uneigentlich, Cic. Fam. 16.17 ; so ἀκύρως, Schol. Il. 24.614.

1. without authority :
2. of laws and contracts, invalid , ἄκυρον ποιεῖν, Lat. irritum facere, to set aside, and ἄκυρον γίγνεσθαι, to become of no force , to be set aside, (Plato Philosophus); νόμοις ἀκύροις χρωμένη, i. e. having laws, but not enforcing them, (Thucydides)
3. of persons, having no right or power , ἄκ. ποιεῖν τινά (Xenophon Historicus); with genitive, ἄκυροι πάντων γενήσεσθε (Demosthenes Orator) (ML)