ας (ἡ) [ᾰ fin.]
      1 ignorance, THC. 8, 92 ; XÉN. Cyr. 3, 1, 38 ; SOPH. Tr. 419, etc. ; θεραπεύειν ἀγνοίᾳ, THC. 2, 47, soigner une maladie sans la connaître ;
      2 faute par ignorance, SPT. Gen. 26, 10 ; Lev. 5, 18, etc. ; PHIL. 1, 345 ;
      3 inadvertance, méprise, erreur, DÉM. 271, 15 ; 1472, 5.

➳ Anc. att. ἀγνοία [ᾱ fin.] SOPH. Tr. 350, Ph. 124.

Étym. ἀγνοέω.

ἡ, (v. γιγνώσκω) want of perception, ignorance, ἀγνοίᾳ A. Ag. 1596; ἀγνοίας ὕπο Supp. 499; ἣν ὑπ’ ἀγνοίας ὁρᾷς whom seeing you pretend not to know, S. Tr. 419; ἀγνοίᾳ ἐξαμαρτάνειν X. Cyr. 3.1.38, cf. Th. 8.92, Ar. Av. 577, D. 9.64, etc. ; opp. ἐπιστήμη, Pl. Tht. 199d, Arist. APr. 66b26; ἄ. κενότης ἐστὶ τῆς περὶ ψυχὴν ἕξεως Pl. R. 585b; δι’ ἄγνοιαν πράττειν, opp. ἀγνοῶν, Arist. EN 1110b25; in Logic, ἡ τοῦ ἐλέγχου ἄ.
ignoratio elenchi, ignorance of the conditions of a valid proof, Arist. SE 168a18, al.
mistaken conduct, a mistake, D. 18.133, Ep. 2.19, Plb. 27.2.2. [In Poets sts. ἀγνοία, S. Tr. 350, Ph. 129; old Att., acc. to Ael. Dion. Fr. 11, cf. Moer. 191; Ion. ἀγνοίη Phot.]

ἡ, Unwissenheit, Unbekanntschaft, τινός, mit etwas, ἀγνοίᾳ, δι' ἄγνοιαν, ὑπ' ἀγνοίας, z.B. ἁμαρτάνειν, aus Unwissenheit, Plat. mit ἀμαθία Prot. 360b ; davon etwas geschieden Theaet. 176c ; entgegensteht γνῶσις Rep. V.478c, ἐπιστήμη 477a. Altatt. ἀγνοίᾱ, wie Soph. Tr. 349, Phil. 129. Vgl. ἄνοια. – Sp. Fehler, Dem. ep. 2 (1472.5).

ἄγνοια, -ας, ἡ
(< ἀγνοέω), [in LXX chiefly for אָשָׁם, שְׁגָגָה ;]
ignorance : Act.3:17 17:30, Eph.4:18 (with sense of wilful blindness; cf. MM, VGT, see word), 1Pe.1:14.†
(AS)