ἁ·πλόος-οῦς, όη-ῆ, όον-οῦν, simple :
   I au propre, PD. N. 8, 36 ; ESCHL. (PLAT. Phæd. 108 a) ; XÉN. Cyr. 1, 3, 4, etc. ; p. opp. à δίς, SOPH. Aj. 277 ; ou à διπλοῦς, SOPH. Tr. 619 ; EUR. I.T. 688 ; adv. ἁπλῇ, CIA. 1, 1, b, 2 (500/456 av. J.C.) simplement ;
   II fig. :
      1 sans détours, franc, sincère, honnête, XÉN. Mem. 3, 1, 6 ; PLAT. Rsp. 361 b ; joint à ἀληθής, PLAT. Rsp. 382 e, Leg. 738 e, etc. ; en mauv. part, simple, naïf, sot, ISOCR. 23 e ; ARSTT. Meteor. 1, 3, 9 ;
      2 non artificiel, naturel, en parl. de mœurs, du genre de vie, etc. POL. 9, 10, 5 ; du style, D. PHAL. c. 231 ; en mauv. part, rude, grossier, ARSTT. Pol. 2, 8, 19 ;
      3 non mélangé, non tempéré : ἁπλῆ δημοκρατία, PLAT. Pol. 302 d, démocratie pure et simple, càd. absolue ;
      4 non compliqué, simple, général, p. opp. à ἀκριϐής, ARSTT. Metaph. 5, 4, 1, etc. ;
      5 aisé à comprendre, évident, PLAT. Prot. 331 c, etc. ;
      6 peu grave, SOPH. O.R. 520 ;
      7 t. de gr. simple, non composé, ARSTT. Poet. 21, 1, etc. ou, p. opp. au comparatif et au superlatif, positif, PLUT. M. 412 e ; SCH.-IL. 1, 32.

• Cp. ἀπλούστερος, XÉN. Cyr. 1, 3, 4 ; 3, 1, 18 ; PLAT. Phædr. 230 a ; ARSTT. Rhet. 3, 15, etc. • Sup. ἀπλούστατος, XÉN. Cyr. 8, 4, 15 ; Mem. 4, 2, 16 ; PLAT. Leg. 913 c, etc.

Étym. ἀ cop. cf. ἅμα, ἅπας, et -πλοος « multiplié par », dont l’étym. est incert., cf. διπλόος ; v. ἁπλός.

η, ον, contr. ἁπλοῦς, ῆ, οῦν, opp. διπλόος twofold, and so, single, ἁπλῆ γὰρ οἶμος εἰς Ἅιδου φέρει A. Fr. 239, cf. X. Cyr. 1.3.4 (Comp.); ἁπλῷ τείχει περιτειχίζειν Th. 3.18; δὶς τόσ’ ἐξ ἁπλῶν κακά S. Aj. 277; ὅπως ἂν ἡ χάρις ἐξ ἁπλῆς διπλῆ φανῇ Id. Tr. 619; ἁπλᾶς δὲ λύπας ἐξὸν οὐκ οἴσω διπλᾶς E. IT 688. ἁπλαῖ (sc. κρηπῖδες), αἱ, single-soled shoes, Stratt. 24, D. 54.34.
simple, plain, straightforward, κελεύθοις ἁπλόαις ζωᾶς Pi. N. 8.36; ἁ. ὁ μῦθος A. Ch. 554; ἁ. λόγῳ Id. Pr. 610, al. ; ὡς ἁ. λόγῳ ib. 46, Ar. Ach. 1151; ἁ. λόγος the matter is simple, E. Hel. 979; ἁ. διήγησις simple narrative (without dialogue), Pl. R. 392d; οὐκ ἐς ἁπλοῦν φέρει leads to no simple issue, S. OT 519; ἁπλᾶ γε καὶ σαφῆ λέγω μαθεῖν Alex. 240.7; οὐδὲν ἔχω ἁπλούστερον λέγειν X. Cyr. 3.1.32; of single-membered periods, Demetr. Eloc. 17, etc. ; of habits, ἁπλούστατος βίος Plb. 9.10.5; νόμοι λίαν ἁ. καὶ βαρβαρικοί Arist. Pol. 1268b39; ἁπλοῦν ἦν… ἀποθανεῖν a plain course, Men. 14. of persons, or their words, thoughts, and acts, simple, open, frank, ἁπλᾶ γάρ ἐστι τῆς ἀληθείας ἔπη A. Fr. 176; ἁ. καὶ γενναῖος Pl. R. 361b, etc. ; ἁ. τρόποι E. IA 927; opp. δόλος, Ar. Pl. 1158; πρὸς τοὺς φίλους ὡς ἁπλούστατον εἶναι X. Mem. 4.2.16.
simple-minded, ὁ κριτὴς ὑπόκειται εἶναι ἁ. Arist. Rh. 1357a12, cf. HA 608b4 (Comp.), Rh. 1367a37; in bad sense, simple, silly, Isoc. 2.46; λίαν γὰρ ἁπλοῦν τὸ νομίζειν… Arist. Mete. 339b34.
simple, opp.
compound or mixed, Pl. R. 547e, etc. ; opp. μεμιγμένος, κεκραμένος, Arist. Metaph. 989b17, Sens. 447a18; ἁ. χρώματα Id. Col. 791a1; ἁ. ὀνόματα, opp. διπλᾶ, Id. Po. 1457a31; also of nouns, without the article, A.D. Synt. 98.17, al. ; of the positive adjective, Plu. 2.412e, etc. ἁ. βιβλία rolls containing a single author, Id. Ant. 58. of precious metals, unalloyed, pure, SIG 901.9 (Delph., iv AD), PCair. 67041. ἁ. ἐπίδεσμος, a kind of bandage, Hp. Off. 7, etc.
absolute, sheer, ἀκρασία Arist. EN 1149a2; συμφορά Lys. 24.8, etc.
simple, unqualified (cf. ἁπλῶς ΙΙ. 3), οὐ πάνυ μοι δοκεῖ… οὕτως ἁπλοῦν εἶναι ὥστε… Pl. Prt. 331b, cf. Smp. 206a, Tht. 188d, al.
general, opp. ἀκριβής, Arist. Metaph. 1025b7 (Comp.), cf. 1030a16. Adv. ἁπλῶς, v. sub voc. Comp. and Sup. ἁπλούστερος, ἁπλούστατος, v. supr. ; irreg. Sup. ἁπλότατος AP 6.185 (Zos.).
(Cf. διπλόος; ἁ- = sṃ; -πλόος perh. identical with πλοῦς ΄voyage΄, cf. Serb. jedan put ΄(one journey, hence) once΄; transition from ΄once’ to ΄simple’ as in Lett. vienkaršs ΄simple’ (cf. Lith. vienkart ΄once΄).)

όη, όον, zsgzg. ἁπλοῦς, ῆ, οῦν, einfach ; τὸ βλάβος ἁπλοῦν ἀποτίνειν Plat. Legg. IX.879b ; πεζῷ μὲν ἁπλοῦν, ἱππεῖ δὲ διπλοῦν Xen. Cyr. 4.5.41 ; Ggstz ποικίλος Plat. Theaet. 146d ; πολυειδές Phaedr. 270d. Bes. μῦθος, Eur. Rhes. 84 ; διήγησις Plat. Rep. III.392b ; λόγος, z.B. Ar. Ach. 1117 ; Xen. An. 5.8.18, eine einfache Rede ohne Umschweif ; von Menschen, einfach, schlicht, offen, Xen. Cyr. 3.1, 32 ; καὶ ἀληθής Plat. Legg. V.738e ; καὶ γενναῖος Rep. II.361b ; κατὰ τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ἁπλοῦν, ταὐτὸν γάρ ἐστιν Crat. 405c ; ἁπλᾶ καὶ σαφῆ λέγειν Alexis Ath. X.449e ; Ggstz πονηρός, vom Auge, Matth. 6.22. So stehen ἁπλοῖ τρόποι dem δόλος entgegen, Ar. Pl. 1158 ; Sp. auch einfältig, dumm ; vom Wege, gerade, kurz, Plat. Phaed. 108a ; Xen. Cyr. 1.3.4 ; von Behauptungen, ausgemacht, allgemein gültig, εἰ ἦν ἁπλοῦν – τὸ μανίαν κακὸν εἶναι Plat. Phaedr. 244a ; vgl. Symp. 260a. Komp., ἁπλούστερος, ἁπλούστατος, Xen. Mem. 4.2.16 u. ib. 40 ; ion. ἁπλοώτερος.