ας (ἡ) [ᾱλ]
      1 assemblée du peuple dans les États doriens (à Athènes, ἐκκλησία) DÉM. 255, 21 (décr.) ;
      2 assemblée du peuple, en gén. (à Milet, à Thèbes, en Perse, etc.) HDT. 5, 29 et 79 ; 7, 134, etc.

➳ Ion. -ίη, HDT. ll. cc.

Étym. ἁλής.

ας ou ἁλιά, ᾶς (ἡ) [ᾰλ] mortier à piler le sel, d’où boîte au sel, ARCHIPP. et STRATT. (POLL. 10, 169) ; ἁλίην (ion.) τρυπᾶν, CALL. Ep. 51, 1, gratter la boîte au sel, signe d’une extrême pauvreté.

fém. de ἅλιος.

Ion. -ίη [αλ], ἡ, assembly of people, in Dor. states, answering to Att. ἐκκλησία, at Sparta, ἁ. συλλέγειν Hdt. 7.134; at Byz., Decr. ap. D. 18.90; at Corcyra, IG 9(1).682; in Sicily and Magna Graecia, IG 14.952 (Agrigentum), 612 (Rhegium), Tab.Heracl. 1.118, 2.10; at Epidamnus and Tarentum, Arist. Pol. 1301b23 (prob. cj. for ἡλιαία). generally, meeting, assembly, ἁλίην ποιεῖσθαι Hdt. 5.29, 79; of the Persians, 1.125.

ἡ, (< ἅλς²) salt-cellar, Archipp. 13, Stratt. 14; ἁλίην τρυπᾶν clear out the salt-cellar, mark of extreme poverty, Ap.Ty. Ep. 7, cf. Call. Epigr. 48.1.

oder ἁλιά, Salzfaß, VLL, nach Poll. 10.169 σκεῦος πύξινον, ᾧ τοὺς ἅλας ἐντρίβουσιν, λεπτὸν ἐν ἁλίᾳ κεκομμένον Archipp. u. Stratt ib.; bei Callim. ep. 51, wo zugleich eine Anspielung auf das Meer darin liegt, erkl. Andere ἁλία, Nachen.

ἡ (ἁλής), Versammlung, Her. ἁλίην ποιεῖσθαι u. συλλέγειν, 1.125, 7.134 ; die Volksversammlung der Byzantier, bei Dem. 18.90, im Decret der Byzantier ; auch in Sparta.