ἀ·ψευδής, ής, ές :
      1 tr. qui ne ment pas, véridique, vrai, PD. P. 1, 86, ESCHL. Suppl. 246, etc. ; part. en parl. des oracles, HÉS. Th. 233 ; ESCHL. Ch. 559 ; EUR. Or. 364 ; HDT. 2, 174, etc. ; ἀ. τέχνη, ESCHL. Sept. 26, la science qui ne trompe pas, càd. la science des devins ;
      2 intr. qui ne se trompe pas, PLAT. Theæt. 160 d.

• Cp. ἀψευδέστερος, EUR. I.T. 571 ; • Sup. ἀψευδέστατος, EUR. H.f. 59.

Étym. ἀ, ψεῦδος.

ές, without deceit, truthful, esp. of oracles and the like, Hes. Th. 233, Hdt. 1.49, 2.152 (Sup.), al. ; μάντις ἀ., of Apollo, A. Ch. 559, cf. Fr. 350.5, Cratin. 29 D. (Sup.); θεός Ep. Tit. 1.2; ἀψευδεῖ τέχνῃ, of augury, A. Th. 26; ἦθος E. Supp. 869; unerring, Pl. Tht. 160d, etc. ; μάρτυσέστατος Ph. 2.341. of things, uncorrupt, pure from all deceit, ἀ. πρὸς ἄκμονι χάλκευε γλῶσσαν Pi. P. 1.86. ἀψευδής, = κώνειον, Ps.-Dsc. 4.78. Adv. -δέως, Att. -δῶς, really and truly, οἱ ἀ. ἄριστοι Hdt. 9.58, cf. Ph. 1.19, al., Iamb. Myst. 2.2; Sup. -έστατα, ἐρεῖν Ph. 1.34.

ές, nicht lügend, truglos, neben ἀληθής, vom Nereus, Hes. Th. 233 ; ἄκμων Pind. P. 1.86, in Beziehung auf die Zunge ; θεός Eur. Or. 364 ; μαντεῖον Her. 1.49 ; öfter bei Plat.; sich nicht irrend, καὶ μὴ πταίων τῇ διανοίᾳ Theaet. 160d.

ἀ-ψευδής, -ές
(< ψεῦδος), [in LXX: Wis.7:17 * ;]
free from false-hood, truthful: Tit.1:2.†
(AS)