ας (ἡ) :
      1 absence d’envie, de jalousie, PLAT. Prot. 327 b ; CLÉM. 474, 26 ;
      2 p. suite, état dans lequel on n’a rien à envier, d’où abondance, PD. N. 3, 9 ; TÉLÉCL. (ATH. 268 c) ; MÉN. (STOB. Fl. 93, 37) ; PLAT. Leg. 718 d ; Ap. 23 c ; DÉM. 547, 26, etc. ; ἀφθονίαν ἔχειν τινῶν, XÉN. Cyr. 8, 6, 11, avoir certaines choses en abondance, p. opp. à σπανίζειν τινῶν ; p. opp. à ἀφορία, XÉN. Conv. 4, 55 ; εἰς ἀφθονίαν, XÉN. An. 7, 1, 33, en abondance.

Étym. ἄφθονος.

ἡ, freedom from envy or grudging, liberality, πᾶσαν προθυμίαν καὶ ἀφθονίαν εἴχομεν ἀλλήλους διδάσκειν Pl. Prt. 327b. of things, plenty, abundance, Pi. N. 3.9; τῶν ὠφελούντων Pl. Ap. 24e, cf. 23c; κακῶν Men. 589; ἀφθονίας οὔσης ὀργίζεσθαι abundance of matter for…, Lys. 12.2; ἀ. ἦν καταπίνειν Telecl. 1.10; τοσαύτην ἀ. κατηγοριῶν D. 21.102; εἰς ἀ. in abundance, X. An. 7.1.33; opp. ἀφορία, Id. Smp. 4.55; pl., καρπῶν ἀφθονίησι Emp. 78. = κακία, Hsch.

ἡ, Neidlosigkeit, Bereitwilligkeit, καὶ προθυμία Plat. Prot. 327b. Gew Ueberfluß, reichlicher Vorrat, Pind. N. 3.9 ; Plat. Apol. 23c u. öfter ; ἀφθονίαν ἔχειν τινός, dem σπανίζειν entgegengesetzt, Xen. Cyr. 8.6.23 ; εἰς ἀφθονίαν, reichlich, An. 7.1.33.