ή, όν :
      1 travaillé avec art (tissu, vêtement, lit, etc.) OD. 4, 134 ; 23, 189 ; THCR. Idyl. 24, 138 ;
      2 p. suite, paré, orné de, dat. THCR. Idyl. 1, 33 ;
      3 exercé (dans un art) PLUT. Lyc. 30 ;
      4 qu’on peut acquérir par l’exercice, XÉN. Mem. 1, 2, 23 ; PLAT. Men. 70 a ; ARSTT. Nic. 1, 9, 1.

Étym. ἀσκέω.

ή, όν, curiously wrought, νῆμα Od. 4.134; λέχος 23.189; χρίματα Xenoph. 3.6; εἵματα Theoc. 24.140; adorned, decked, πέπλῳ with…, Id. 1.33, cf. AP 6.219.3 (Antip.). Adv. -τῶς prob. l. in Simon. 157.
to be got or reached by practice, οὐ διδακτὸν ἀλλ’ ἀ., of virtue, Pl. Men. 70a, cf. X. Mem. 1.2.23; μαθητὸν ἢ ἐθιστὸν ἢ καὶ ἄλλως πως ἀ. Arist. EN 1099b10. of persons, exercised, practised in a thing, Ἀθηναίης παλάμῃσιν Simon. l.c. (codd. D.L.); ἀνὴρ ἀ. καὶ σοφός Plu. Lyc. 30.

künstlich gearbeitet, Hom. νῆμα Od. 4.134 ; λέχος 23.189 ; ἀσκητὴ πέπλῳ, geschmückt, Theocr. 1.33 ; durch Uebung zu erlangen, οὐ διδακτόν, Plat. Mem. 70a ; Xen. Mem. 1.2.23.